Ülke zor günlerden

geçerken,
milli duyarlılıklarını
bir kenara bırakıp,
her türlü çıkarın
peşinde koşanlar,
tarih sayfalarında
nefretle anılacak...
Bu durum;
o insanların
günahsız çocuklarını
ve torunlarını da etkileyecek...
Ona göre
herkes safını belli
edecek!..
Tıpkı, o ateşe su taşıyan karınca gibi...
* * *


Kral Nemrud, Hz.İbrahim'in ateşte yakılması emrini verdikten sonra, açık bir alana
büyük bir odun yığını kurdurur. Sonra odunu ateşe verirler. Alevler o kadar yükselir ki, bulutların tutuşacağı sanılır. Bütün hayvanlar korkup kaçar.

Askerler, İbrahim peygamberi mancınıkla ateşin tam orta yerine atacak. Amaç,
Nemrud’un ne güçlü bir kral olduğunu gösterip, ona karşı gelinmesini önlemek.

Bu sırada, bir karınca ağzında küçücük bir damla su ile koşa koşa, boyu göklere değen ateşe doğru gider. Gökte uçan ve gagasında ateşe atmak üzere bir dal parçası taşıyan bir karga, onun bu telaşını görüp sorar: "Bu acelen nedir karınca, nereye böyle?" Ağzında bir damla su taşıyan karınca, o bir damlayı ellerinin arasına alıp; "Duymadın mı?" der... "Nemrud, İbrahim peygamberi ateşe atacak. Ben de o ateşi söndürme çabasıyla su götürüyorum."
Bu sözleri duyan karga, kendini tutamayarak kahkahalara boğulur. Sonra karga yeniden sorar. "Peki karınca, sen şu ateşe dönüp baktın mı hiç? Ne kadar büyük. Senin bir damla suyun ona ne yapabilir ki?"
Su taşıyan karınca; "Olsun" der. "Hiç olmazsa safım belli olur!"

* * *
Bugününüz dünden daha iyi olsun. Sağlıklı ve huzurlu günler dileğiyle...