Samsunspor mücadeleyi bırakmıyor. İçeride kazanmaya devam ediyor. Play off çıtasına var gücüyle tutunmaya çalışıyor.Görünen o ki bu mücadele son ana kadar devam edecek. Umuda yolculuk devam ediyor yani.Hiçbir şey bitmedi henüz.

Geçen hafta alınan Giresun mağlubiyetinin oluşturduğu olumsuz havadan olsa gerek, şehirde maç öncesi çok da umuda yolculuğunu sürdüren bir atmosfer yoktu. Sanki oynayacağımız dört finalden biri değil de öylesine bir maç vardı Samsun 'da.

Ve bu maç iki takım için de hayati önem taşıyan bir maçtı. Geçen hafta bizi yenen Giresun'un Bolu'da kaybetmesi, Antep'in evinde mağlup olması; bizi bir adım daha yaklaştıracaktı ilk 6'ya ve öyle oldu.
Maça her iki takım da hücumu düşünerek başladı. Bu düşünce de özellikle ilk yarıda her iki takım adına pozisyon zenginliği oluşturdu. Direklerden dönen toplar , altı pastan dışarı atılan toplar izleyenlerin hop oturup hop kalkmasına yol açtı.

Ofoedu, Ekigho, Kone, Murat gibi hücum gücü çok yüksek bir kadroyla sahadaydı Samsunspor. Ama bu dörtlüden Ekigho, sezonun topunu oynadı ve galibiyetin baş mimarı oldu. Özellikle bu oyuncular istekli olduğunda ve bunlar iyi ara paslarıyla beslendiğinde; pozisyon ve gol bulmamak neredeyse imkansız. Dün de öyle oldu.
Kaleci Furkan'ın maçın henüz başında sakatlanması ve hastaneye kaldırılması moralleri biraz düşürse de 90 dakika maçı bırakmadı takım. Neyse ki Furkan 'ın sakatlığı beklenenden iyi.Korkulan olmadı. Geçmiş olsun Furkan.

Şimdi kaldı 3 final. Herkesin herkesi yendiği bir ligde, her hafta hesapların yeniden yapıldığı bir ligde her şey mümkün. Her hafta SPOR 55 programındaki yorumlarımda dediğim gibi. Son hafta son düdüğe kadar mücadele devam edecek. Ve geçen hafta Giresun mağlubiyetinin ardından şunu söylemiştim. Biz bitti demeden bitmez.
Denizli maçı gösterdi ki Samsunsporlu futbolcular henüz bitti demedi.