Mevlana'nın Mesnevi'nde önemli hikayeler vardır...
Okuyup, anlayıp...
Akıl edebilenler için...
Ne manalar vardır...
Bugün köşemde...
Mevlana'dan iki hikaye seçtim, sizin izin...
DUA - AHMAK
Bir gün Hz. İsa, arkasından vahşi bir aslan kovalıyormuş gibi, dağa doğru bütün gücüyle koşmaktadır.
Adamın biri de peşinde koşarak kendisine yetişir, neden böyle kaçtığını sorar.
Hz. İsa acelesinden, adamın sorusuna cevap veremez.
Adam bir müddet daha arkasından koştuktan sonra, "Allah rızası için biraz dur da neden böyle kaçtığını söyle. Çünkü arkanda ne bir düşman ne de vahşi bir hayvan var' dedi.
Hz. İsa, 'Beni oyalama, yürü işine git. Ben bir ahmaktan kaçıp kurtulmak için böyle koşuyorum' der.
Adam hayretler içinde,
'Ey İsa! Allah'ın izniyle körlerin gözlerini, sağırların kulaklarını açan, ölüyü dirilten, topraktan kuşlar yapıp dirilten sen değil misin?' diye sorar.
Hz. İsa, 'Evet' diye cevap verir.
Adam bütün merakıyla, 'Peki, öyleyse neden böyle kaçıyorsun? Bunca mucize sana gelmişken neden korkuyorsun?' diye sorunca;
Hz. İsa: 'Allah'ın bana öğrettiği ism-i azam'ı ile bile ahmağın gönlüne dua ettim, bir faydası olmadı. O ahmak bir kaya parçası, bir mermer kesildi. Ahmaklık huyundan vazgeçmedi. Onun için kaçıyorum' der.
Soruyu soran adam, 'Bu büyük duaların bile ahmağa tesir etmemesinin hikmeti nedir?' deyince, Hz. İsa, 'Ahmaklık Allah'ın bir kahrıdır. Hastalık, körlük sağırlık bir beladır, kahır değildir. Hastalığa, belaya uğramış kimseye acınır. Ahmak olan ise başkasına acı verir incitir' der.
(Mevlana'nın notu)
İsa'nın kaçışı korkudan değildi. O zaten emindi, fakat bize öğretmek için kaçmıştı.
Hz. İsa'nın kaçtığı gibi, ahmaktan kaçmak gerekir. Ahmağın sohbeti zarardır. Havanın suyu çekip buharlaştırdığı gibi, ahmak da insanın ruhi özelliklerini kaybettirir, manen yoksullaştırıp gönlünü taşa çevirir.
***
ZIT GÖRÜŞLER
Bir gün Ebu Cehil, Peygamberi gördü ve, 'Haşimoğullarından bir çirkin belirdi' dedi.
'Haddini aştın, fakat doğru söz söyledin' dedi Peygamber.
Sonra Ebu Bekir, Peygambere, 'Sen bir güneşsin, parla ve dünyayı aydınlat.'
Peygamber ona da, 'Doğru söyledin ey Ebu Bekir' dedi.
Tanık olanlar bunun nedenini sordu...
Peygamber: 'Ben bir aynayım, kim bakarsa bende kendini görür' diye cevap verdi.
