Türkiye'nin en güvensiz yaşam yeri, Muğla deniyor şimdilerde.
Oysa her yıl yüzlerce kadının öldürüldüğü, tecavüz, gasp, soygun ve vurgunun tükenmediği bombaların esir aldığı ülkemde, her yer güvensiz.
Bence en güvenli yer mezar galiba. Ölülerden bugüne dek hiç zarar görmedik.
" Birçok giden memnun ki yerinden. Dönen yok seferinden "
Aksi olsa, döner gelirlerdi bu kahpe dünyaya geri .
Yazımı okuyanlar benim şimdi çok meyus ve pesimist olduğumu düşünecekler.
Aksine dışarıda beni çağıran güneş ve yeni bir gün beklemekte.
Ancak ben bugün kendi içime yolculuk yapıp yeni oluşumlar aramaya çıktım.
Aldım kalemi vurdum teline…
Dostum Evliya Çelebi'ye hayranımdır ve pek severim kendilerini.
Bugünlerde Tanrı ile konuşurken, "Şefaat ya Resul Allah " diyecektim ki ;
Dilim sürçtü."Seyahat ya Resul Allah " çıktı ağzımdan.
Benim bitip , tükenmek bilmeyen isteklerimden bıkan Tanrı;
" Al sana seyahat ne halin varsa gör " dedi.
Ancak elimde ne bir bavul ne de bir çanta var.
Sırtımda ise koca bir küheylanmışım gibi , bir ev…
Ya da iri ve ve yaşlı bir kaplumbağa gibiyim.
Bütün bu gelişmelerin karmik plan ve karmik yasa ile bağlantılı olduğunu biliyor ve böyle inanıyorum. Zihinsel , düşünsel ve içsel verilerimin beni bu noktaya getirdiği tartışmasız kabulüm.
Anlaşılacağı üzere yine yeni bir göç arifesindeyim. Bodrum'a yerleşiyorum.
Fethiye'de yaşamıma nokta dedim. Dört yılı aşkın bir zamandır Fethiye'de yaşıyorum.
Fethiye'nin çok güzel bir doğası var. Havası , iklimi , bitkisi güzeldi. Hepsi bu kadar.
Ancak bana yetmedi bu kadarı.
Yeni yaşam yerim bu kez Bodrum. Bir kaplumbağa hızı ile evimi sırtladım.
Ayrıca bunun Azrail için de iyi bir taktik olduğunu belirtmeliyim.
Sürekli adres ve yer değişimi nedeni ile beni evde bulamıyor.
Tanrı'dan son isteğim bana bir kaplumbağa kadar uzun ömür vermesi.
Ancak , sağlıklı , zinde ve mutlu.
Çünkü, daha çok gidecek yolum ve daha çok çalacak kapım var bu evrende.
Gidiyorum ben . Dönmem geriye.
Sen hoşça kal Fethiye…
BU KIŞ VE HER KIŞ.
SOKAK HAYVANLARI İÇİN BİR KAP YEMEK.
BİR KALP SEVGİ…
