Ülkemiz maalesef
Acının coğrafyası ile
Yan yana.
İnsanımız
İç içe.
Tenkit edilecek o kadar şey var ki,
Hangisinden başlasanız
Sayfalarca yazıya dönüşür.
Müslüman olmak
Hele hele zamanımızda
Acıya kardeş olmaktır.
İçimizdeki
Beyinsizler yüzünden mi dersiniz,
Yoksa uluslararası politikalar
Koca koca emperyalist devletlerin
Stratejileri sonucu mu dersiniz
Ne derseniz deyin
Acı ve gözyaşı içinde
Bir hayat yaşıyoruz.
Başkalarını suçlamak
Bahanelere sığınmak
Özellikle de Müslüman aklın
Kaldırabileceği bir sonuç değildir.
Yapabiliyor musunuz?
Devletinize sahip çıkmayı
Milletinize sahip çıkmayı
Becerebiliyor musunuz?
Yeryüzünün neresinde olursa olsun
Acıya göz yaşına
Sesiniz ulaşabiliyor mu?
Sünni, Şii ayrımı yapmadan
Topyekün
Bütün Müslümanları kardeş
Görebiliyor musunuz?
Acılarını paylaşabiliyor
Zor günlerinde
Elinizi uzatabiliyor musunuz?
Bugün onun maruz kaldığı acılara
Yarın sizin de maruz kalabileceğinizi
Düşünüp
Olup bitenler karşısından
Sağlam bir duruşla
Durabiliyor musunuz?
Toplumu
Çeşitli bahanelerle bölmek isteyenleri
Görüp
Onlara dur diyecek bir duruşunuz var mı?
Ya da
Bu ülke insanını
Her ne nedenle olursa olsun
Ayırmadan
Vatandaş kimliğiyle
Bir ve bütün olarak
Kucaklayabiliyor musun?
Bugün
Halep
Bize bunları öğretiyor.
Kaybettiklerini ara lütfen
Bir bölen de sen olma.
Acının başkenti Halep'e selam olsun
Kardeşlerimize selam olsun
Acıları acımızdır
Bilmeleri yetmez
Yanında görmeleri gerekir.
Güzel günlere uyanın
Sağlıcakla kalın efendim
