Genellikle insana özgü bir durumdan söz edeceğim: "Başkasının yerinde olmak..."
Herkes birşeyler yapmak ve başarmak ister. Kendinin yapması gereken işi yapamayan, kendi yerinin hakkını veremeyen insan başkasının yerinde olmak ister. "Onun yerinde olsam, şunu yapardım.Bunu yapardım." der. Halbuki insan önce üzerine aldığı vazifeyi başarmalıdır. Daima başkasının yerinde olmak isteyen insanlar kendilerini herşeyi yapmak kudretinde gören insanlardır. Bu gibi insanlar herşeyle ilgilenirler. Derinlemesine bir konu üzerinde çalışmazlar. Düşünceleri genellikle sığdır. Fakat hayatta başarılı olmuş insanlara baktığımızda bir konu üzerinde yoğunlaşmış; uzun soluklu olarak yaptığı işe alınteri, ömür vermiş insanlar muvaffak olmuşlardır. Bu gibi insanlar başkalarının ne yaptıklarına bakmazlar bile... Hele onların yerinde olmayı akıllarına bile getirmezler. Kendi işlerinin peşine düşmüşlerdir. Sonunda bütün engelleri aşarak gayelerine ulaşmışlardır.
İnsan ne yaparsa yapsın başkasının yerinde olmasına imkan yoktur. Şayet hayali gerçekleşir; günün birinde yerinde olmak istediği adamın yerine geçerse o zaman kendi yerine geçmiş sayılır. Fakat bununla da yetinmez. Yine başka yerinde olmak istediği bir insan arayacaktır. Bu bir ömür boyu sürer. Oysa insan hangi işi yapıyorsa onun hakkını verebilmelidir.
Hayatta neyi iyi yapabileceğimize dair bir hedefimiz olmalıdır. Birçok hedefe gitmek istersek kuvvetimiz dağılır. Başkasının yerinde olmayı bırakarak yaptığımız işin en iyisini başarmak için gayret sarfetmeliyiz.
Ömer PAMUK