Bazen hayatı bir kum saatine benzetiriz. Bir fanus içinden aşağıya düşen kum taneleri tıpkı insanın yaşamı gibi bir bakıyorsunuz bitmiş. Yollar hayatın kendisidir adlı şiir kitabımda yayımlanan "Yollar " adlı şiirimi sizinle paylaşıyorum.
Yollar
Yollar uzun, ince
Dar ve sarp
Umut ışığı ile aydınlatılmış
Bazen insanı hedefe götürür
Bazen eğri büğrü
İnsanı doğrulardan kaçırır
Yollar nurlara merdivensiz uçurur
Bazen yalnız bırakır
Çıkmaz sokaklarda kesişir
Yollar insanın iç dünyasında
İnanca yolculuktur
Özlemdir
İçimizdeki gurbettir
Bazen düz bir çizgidir
Alın yazısıdır
Sevinçtir
Bekleyiştir
Bitiştir
Yollar yeniden doğan güne
Uzatılan bir köprüdür
Bitmeyen umuttur
Metredir, kilometredir
Yollar katledilen ömürdür...
Ömür dediğimiz şey kum saati gibi tükense de zaman hiç durmuyor. Bitmeyen arzulara, özlemlere bir yol misali akıp gidiyor.
Ömer PAMUK
