''Mükemmel''kelimesinin tanımlanması neredeyse olanaksız bir kavramdır. Mükemmelliğe ulaşma çabası, aslında boşa çekilen bir kürektir. Mükemmeliyetçilik kusursuza ulaşma çabasıdır. Mükemmeliyetçi insanlar, kendilerine asla hata yapma payı bırakmazlar. İdeale ulaşmak için hiç hata ve eksik yapmamayı arzularlar. Mükemmeliyetçi insanların genellikle kendi güçlerinden daha yüksek hedefleri vardır. Bu hedeflere ulaşmak için yoğun bir çaba harcarlar. Ulaşamadıklarında büyük bir hayal kırıklığı yaşarlar.
Genelde olumlu bir tanımlama olarak kullanılan mükemmeliyetçilik, aslında çok tehlikeli bir durumdur.Mükemmeliyetçi kişiler yalnızca kusursuz olduklarında başarılı olacaklarına, sevileceklerine, toplumda sayılacaklarına ve kabul göreceklerine inanır. Burada gözden kaçırılan en önemli nokta şudur; bu inançları onları kuşkulu ve kaygılı kılar. Bu sebeplerden dolayı performansları olumsuz yönde etkilenebilir. Mükemmeliyetçilik ve en iyiyi yapma çabası genellikle karıştırılır. Olağan bir şekilde elinden gelenin en iyisini yapmaya çalışmakla mükemmeliyetçilik arasında fark vardır. En iyiyi başarmak için çaba gösterenler hedeflerine ulaşmak için gösterdikleri bu çabadan zevk alır. Mükemmeliyetçi kişiler ise hata yapılmaması gerektiğine inanırlar. Bu inanışlarından dolayı yaptıkları her işten ve gösterdikleri her çabadan kuşku duyarlar. Bu durum hayatlarını genelde kaygı içinde yaşamalarına sebep olur.
Mükemmel olana ulaşmaktan vazgeçebilmek hatalarla yaşamayı öğrenmekten geçer.
