Ne sezondu ama...
Yaşanabilecek her kötü şeyi yaşadık.
6 yedik, 5 yedik...
Utandık, yüzümüz kızardı.
En az gol atan takım olduk.
Her deplasmanda 'Samsun kümeye' diye bağırdılar.
Dostumuzu, düşmanımızı bilemedik...
Ama tüm bu zorluklar içerisinde varolmaya devam etmeyi başardık.

Bandırmaspor maçı sinir harbiyle geçti.
Golü bir türlü bulamayınca, Bandırmaspor'un orta sahayı bile geçmesiyle 'eyvah' dedik.
Öyle bir hale geldik ki artık gazeteci kimliğimizi bırakıp Samsunluluğumuza döndük.
Kornere gelen futbolcumuzu motive etmeye başladık, kaçan gollere üzüldük, ahlar vahlar çektik.

Ve sonunda ligde kalmayı başardık.
İnsan şampiyonluğu kutlamak ister, ama bu sıkıntıların içerisinde hedefe ulaşmak ve ligde kalmak da önemli bir başarıydı.

Teşekkürler büyük Samsunspor taraftarı...
Teşekkürler Başkan Erkurt Tutu ve yönetimi...
Teşekkürler Osman Özköylü ve ekibi...
Teşekkürler futbolcular...

Yeni sezon için ise yönetimin, teknik ekibin ve futbolcuların şapkalarını önüne koyup, bu yıldan dersler çıkararak, hareket etmesi gerekir. Yönetimin sezon başı transfer yapılamayacak olmasına rağmen oyuncuları elinden kaçırması, oyuncuların alacaklarını bahane edip ortalığı ayağa kaldırması, Teknik Direktör Osman Özköylü'nün her şey iyi giderken birkaç demeçle takımı bu duruma getirmesi, sezonun akılda kalanlarıydı.
Önümüzdeki yıl bu şehrin, bu taraftarın, bu camianın ligde kalmayı değil şampiyonluğu kutlaması dileğiyle...