Çocukluğumda, gençliğimde güzeldi gerçekten ramazanlar.

Değişen insan yelpazesi ile dumura uğrayan duygular tüm güzelliklerini yitirdi.

Eskiden Ramazan demek biraz neşe, biraz telaş ve salt ruh temizliği idi.

Şimdilerde ise bir enstrüman oldu Ramazan.

İzleyin yakında showlar başlar. Herkesin çaldığı , söylediği bir eğlence oldu Ramazan.

Oysa gizlidir ibadet. Allah da gizliliği ve erdemi sever.

Merhamet , acıma , paylaşma ve vermektir Ramazan biraz da.

Bu öfkeli sıcaklarda oruç tutana , tutmayana ve de tutamayana kolaylıklar diliyorum.

Marifet bütün gün salt aç kalıp da delicesine yemek değildir iftarda.

Marifet az yiyip de çok düşünmektir iftarda.

Düşünmektir inceden. Paylaşmaktır karınca kararından...

Sen yerken alasından aç ise komşun yoksulluktan.

Bir damla su, azıcık aş için, çırpınıyorsa kuşun , kurdun...

Bir küçük çocuk ağlıyorsa uzaklarda sevgiden yoksun...

Nasıl içersin soğuk şerbetin ve suyun?

İncitmişsen dostun ve düşünmüşsen hep postun.

Nasıl uyursun ?

Geri verdin mi aldıklarını ?

Dostlukların , sevgilerin ve güvendiğin doru atların.

Ödedin mi doğaya borcun ?

Sordun mu Tanrı'ya ne kaldı borcum ?

Ve... dönüp baktın mı ardına ?

Ne kadar da kaldı yolun ?

RAMAZAN AÇLIĞI ANLAMAKTIR ASLINDA .

MASANIZDA KALAN YEMEK KIRINTILARINI

SOKAK HAYVANLARI İÇİN;

LÜTFEN SOKAĞINIZIN KÖŞESİNE KOYUN...