Samsung Bölge Müdürlüğünde üst düzey yöneticiydi.

Babaydı.

Oğlu Suhacan için ölendi.

Ailesini çok severdi.

Eşi İngilizce öğretmeniydi.

Hemşerimdi.

Ailecek görüşürdük.

***

Konservatuar da Tiyatro Bölüm Başkanıydı.

Sahne Bilgisi Dersi verirdi.

Bense Tiyatro Tarihini.

Yönetmendi.

Oda Tiyatrosunda sahnelenecek her oyuna gece yarılarına kadar emek verirdi.

***

Aktördü.

Dramaturktu.

Dramaturjisi süperdi.

Kültür Sanat aktivitelerinde Tonmaysterdi.

Işıkcıydı, Efektçiydi.

Öğrencilerini, dostlarını, arkadaşlarını, insanları severdi.

İşini severek yapardı.

Hep iyilikten, güzellikten yanaydı.

Emniyet Müdürlüğünün kötü alışkanlıkları önleyici Tiyatro Oyunlarını sahneye koymuştu.

Her oyunun genel provasında görüşümü alırdı.

Eksiklikler varsa tamamlardı.

Sayısız oyunlar yönetmişti.

Bir o kadar da oynamıştı.

Ulusal düzeyde başarılı öğrenciler yetiştirmişti.

Kabere türünü ilk bu kentte sahneleyendi.

Her yaşta eğitim için, tiyatronun bir okul olduğu bilincindeydi.

KATİB (Karadenize Kıyısı olan Kent Tiyatroları Birliği) nin Başkanlığını yapmıştı.

Kent Tiyatrolarını bir oluşuma ulaştırmaya çalışmıştı.

***

Yıllardır Tiyatroda ve Üniversitede birlikte çalışmıştık.

Her daim dostça, insanca omuz omuzaydık.

Gece yarıları sahnede ekmeğimizi bölüp paylaşmıştık.

Birbirimizin mesai arkadaşlığından emekliye ayrılınca, hayali olan Söz Sanat Merkezini kurmuştu.

Kültür Bakanlığının katkıları ile Gazi Sahnesinde oyunlar sahneye koymuştu…

Küçük çocuklara 'Drama' dersi verir olmuştu.

Sık sık tiyatronun sorunlarını konuşurduk.

Arkadaşımızdı, dostumuzdu, hocamızdı.

Velhasıl sanat adamıydı.

***

Suat Özgültekin aylardır hastaydı.

Karaciğer yetmezliği ile ilgili sorunu vardı.

Hastanede ziyaretine gittiğimde sohbet etmiştik.

Bana söylediği en son söz; 'Herşey için çok sağol' olmuştu.

İçime beton gibi bir acı oturmuştu.

'Sen da sağol, görüşürüz.' dedim.

24 saat geçmeden Tiyatrodan öğrencimiz Kamil Yıldırım kara haberi verdi.

Usta Tiyatrocu Suat Özgültekin'i kaybetmiştik.

Ruhu şad olsun.

***

Cenazesi çok kalabalıktı.

Bu şehrin yarısı peşinden ağladı.

Ben ağlamadım!

Sadece gözüm sulandı.

Bizimle yaşayacak olanın peşinden ağlanmaz ki dedim.

Yanımda olan değerli hocam Prof Dr. Ahmet Rıfat Şahin:

'Güzel işler üretti, tesellimiz bu olsun Ersin!' dedi.

Sözün bittiği yerdeydim.

Merhumun tabutuna omuz verdim.