Her şeyinize koşan, koşabilen, iyi ve kötü günlerinizde tüm imkanlarıyla yanınızda olmaya çalışan kaç dostunuz vardır?

Hiç kimsesi olmayan ve sokaklarda sürünen birine milli Piyangodan trilyonların isabet etmesiyle bir anda ortaya çıkan akrabalardan söz etmiyoruz. Ha, bir de ekonomik ve sosyal statüsü zengin bir makamı da kastetmiyoruz.

Sıradan bir insan olarak düşünelim bakalım.

Hastasınız, günlerdir yada aylardır hasta yatıyorsunuz: Bıkmadan, usanmadan sizi ziyaret eden ve sağlığınız için çırpınan kaç dostunuz vardır? Paranız – pulunuz tükenmiş, evinize ekmek taşımanıza yardımı dokunacak kaç dostunuz vardır?

Ayağınız taşa çarptığı zaman ağrınızı dindirmeye çalışacak ve çarpan yeri üfleyecek kaç dostunuz vardır?

Yok mudur? İyi düşünün! Varsa çok mutlu olma hakkınız vardır. Yoksa yerine oturun ve aşağıdaki Pir Sultan'ın dizelerini Yavuz Bingöl'den ağlayarak dinleyin!

'Seyyah olup şu alemi gezerim
Bir dost bulamadım gün akşam oldu
Kendi efkarımca okur yazarım
Bir dost bulamadım gün akşam oldu
İki elim kalkmaz oldu dizimden
Bilmem amelimden bilmem özümden
Akıttim kanlı yaş iki gözümden
Bir dost bulamadım gün akşam oldu
Yine boralandı dağların başı
Akıttım gözümden kan ile yaşı
Emaneti alır ol veren kişi
Bir dost bulamadım gün akşam oldu
Bozuk şu cihanın pergeli bozuk
Yazıktır şu geçen ömre yazık
Tükendi daneler kalmadı azık
Bir dost bulamadım gün akşam oldu
Pir Sultan'ım eydür ummana dalam
Gidenler gelmedi bir haber alam
Abdal oldum çullar giydim bir zaman
Bir dost bulamadım gün akşam oldu'

Selam ve sevgi ile…[email protected]