Afyon deplasmanına gelirken içimizde bir tedirginlik vardı. 'Acaba kazanabilecek miyiz?' düşüncesi beynimizi kemiriyordu. Ama sonuç tam bizim istediğimiz gibi oldu. 1-0 bize altın değerinde bir 3 puanı getirdi. Bu maç sadece kazanılmış olmadı artı olarak çok büyük bir özgüven de kazandırdı. Gelecek adına kalemizde umut veren genç yetenek Nurullah, soğukkanlılığı ile bu maçın en iyilerinden biri oldu bence. İlk devre ve ikinci devre farklı bir Samsunspor vardı. Her ne olduysa soyunma odasında oldu. Tecrübeli kurt hoca İrfan Buz, sihirli bir dokunuşa imza attı diye düşünüyorum. Hiçbir deplasmanda takımını yalnız bırakmayan 12. Adam görevini yine en iyi şekilde yerine getirdi. Başkan İsmail Uyanık mı...? O da resmen öldü öldü dirildi oturduğu yerde. Ama 90 dakika sonunda yüzü güldü ve mutluydu. Bizde gazeteci büyüklerimizle Afyon deplasmanından büyük bir mutlulukla döndük. Arabada kahkahanın adeta dibine vurduk. Samsunspor camiasına mutluluk yakışıyor. İnşallah bu yolun sonunda şampiyonluk ipini göğüsleyeceğiz. Şimdi önümüzde çok önemli bir maç daha var. Liderlik adına uzun maratonun güzel geçmesi adına Manisa Futbol Kulübü ile evimizde karşılaşacağız. Ben Afyon maçı öncesi iki maç 6 puan demiştim. Biri gitti şimdi Manisa kaldı... O maçı da eminim ki çok rahat geçeceğiz. Haydi Samsun artık şampiyonluk şarkılarını daha içten daha haykırırcasına söyleyeceğiz... Kalın sağlıcakla.