Anneler Günü'nde şehit annesi olmak gerçekten çok zor.Herkes böylesine anlamlı bir günde annesine sevgiyle koşarken ,annesinin elini saygıyla öperken ,o annelerimizde evladının başını okşarken şehit annelerinin yorgun adımlarla şehitliğe ,şehit evlatlarına büyük bir fedakarlık ve özlemle koşması yürek burkarken,acı verirken canı yanmayan var mıdır? Canımızı yakan bu acı gerçek ,her anneler gününde şehitliklerde yaşanıyor.Acaba biz bunun ne kadar farkındayız bilmiyorum. Hiç tenine dokunamadan,hiç saçını okşayamadan buz gibi bir mezar taşına evladım,kınalı kuzum,mavi gözlü paşam diye dokunan yüreği şehit ateşiyle yanan bir anne olmak, hiç kolay olabilir mi?Evladının gözünün içine bakarken ,evladını Türk Bayrağı'na sarılı bir tabut içinde kucaklayan şehit annelerinin kalan yaşamlarında yaşadıklarını yaşamayan ne kadar bilebilir?Hangi anne, Anneler Günü'nde evladına dokunmak istemez ki!?Şehit annelerinin, Anneler Günü'nde şehitliğe koşması bu yüzdendir.Şehit annesi olmak budur zaten.

Şehit annelerinin yüreğine yıldırım gibi düşen şehit acısı, büyük ve tarifsiz bir acıdır. Aradan kaç yıl geçerse geçsin ,şehit acısı anne yüreğinde hep ilk günkü gibi taze kalıyor. Artık o acıyı anne yüreklerinden söküp atmak, tam manasıyla imkansızdır. Doğrusu şehit anneleri kalan yaşamlarını gerçek tadında yaşayamaz oluyorlar ,en mutlu olduklarını düşündüğümüz anlarda bile yüreklerindeki şehit acısı en öne çıkıyor.Anneler Günü'nde de bu böyle yaşanıyor. Güzel ülkemizin şehit evlatlarının fedakar ve cefakar anneleri çok iyi bilirler ki, başkalarının anneleriyle güzel çocukları, Anneler Günü'nde kucaklaşsın, mutlu olsun diye kendi biricik evlatları şehit düşmüştür.Bu durum şehit anneleri için çok acı olsa da bazen başkalarının mutluluğu uğrunda kaçınılmaz ve buna değer oluyor.Çünkü vatan, millet, bayrak ,ezan ve namus kavramları Türk milleti için her şeyin üstündeki en önemli değerlerdir.Şehit yakını kimliğimle şehit annelerinin Anneler Günü'ne ,şehitlikte şehit evlatları ile buluşmasına en yakından tanık oluyorum. Gördüklerim, hissettiklerim onlarla birlikte şehitlikte yaşadıklarım bazen dayanılmaz acı veriyor. Öyle ki bir şehit annesinin şehitlikte Anneler Günü'nde, şehit evladı ile sohbet etmesine kim nasıl dayanabilir ya da kim buna tanıklık eder de duygusal anlar yaşamaz ve tepki vermez? 'Biliyorum sen gelemiyorsun ama ben ömrüm olduğu sürece Anneler Günü'nde mutlaka sana gelmeye devam edeceğim ,mavi gözlü paşam ' diyen yaşlı bir şehit annesinin yüreğine dokunabilir misiniz?Bir şehit annesinin elini öptüğünüzde ,'evladıma çok benziyorsun' ,'şehit evladımı çok özlüyorum' diyen bir şehit annesi ile karşılaşırsanız yüreğiniz cız etmez ,gözleriniz kuru kalabilir mi?Hepimiz insanız, bu sahneler hepimizi üzüyor,hepimiz duygusal anlar yaşıyoruz.Şehit annelerine hepimizin borcu var.Böyle günlerde çocuklarımızı öpüp koklarken ,şehit annelerini boynu bükük bırakmayalım.Onların boynu bükük kalırsa şehit evlatlarının kemikleri sızlar.

Anneler Günü'nde evlatlarını bağrına basamayan ,onları kucaklayamayan fedakarlık abidesi şehit anneleri şüphesiz başımızın tacıdır.Bunu sadece bir söze sığdırmayalım.Anneler Günü'nde şehit annesi olmak , onlara üzüntü vermesin.Anneler Günü'nün en kutsalı şehit anneleridir. Elleri öpülesi şehit anneleri hepimizin annesidir.Herkesin Anneler Günü kutlu olsun.