Hakkari ve Erzurum'daki hain saldırıda şehit düşen 3 vatan evladının şanlı Türk Bayrağı'na sarılı tabutları, Babalar Günü'nde Balıkesir,Ordu ve Sakarya'daki babaevlerinden sonsuzluğa uğurlandı.O acı uğurlamayı ne kadar gördük. O kahraman vatan evlatlarının babalarının yüreğine düşen tarifsiz acıyı ne kadar hissettik.Acaba bir baba olarak Babalar Günü'nde empati yapmayı düşündük mü?

Babalar Günü'nde oğulları Türk Bayrağı'na sarılı tabutla önlerine getirilen şehit babası Balıkesirli İsmail Arslan,Ordulu şehit babası Alaattin Tiken,Sakaryalı şehit babası Cengiz Yılmaz olmayı ne kadar istedik ne kadar başarabildik? Ya da başarmamak için kulaklarımızı tıkayıp gözlerimizi mi kapattık? Elbette hiçbirimiz o tarifsiz şehit acısının altında ezilen fedakar ve cefakar şehit babalarının yaşadıklarına duyarsız kalamayız.O şehit babalarına duyarsız kalmak, ciddi bir sorumsuzluk olur. Eğer çocuklarımız Babalar Günü'nü bize Babalar Günü tadında yaşatıyorsa , o şehit babalarının biricik evlatları vatan,millet ve bayrak uğrunda şehit düştüğü içindir.İşte o yüzden şehit babalarımıza duyarsız kalmıyoruz.Gerçek manada acıyan ve yanan can şehitlerimizin babalarının canıdır. Hiçbirimiz evladımızın şehit haberini almak istemeyiz.Şehitlik makamı rütbelerin en yükseği olsa bile ,şehit haberi ağlamaz denilen babaları bile ağlatan en acı haberdir.Bir babanın nasıl yıkıldığına tanıklık etmenin adı şehit babasına evladın şehit düştü demektir.Hangi yürek Babalar Günü'nde şehit evladını kara toprağın kara bağrına kendi elleriyle bırakan bir baba yürek yangınına dayanabilir? Babalar Günü'nde şehit evladı sonsuzluğa uğurlamak bir babayı kolsuz kanatsız bırakmaktır. Başkalarının çocukları Babalar Günü'nde babasına koşsun diye şehit düşen kahraman vatan evlatlarına ne kadar minnet duysak azdır.Onların sayesinde kendi çocuklarımıza dokunuyoruz ya bu az şey değildir.O şehitlerin babalarının acısına ortak olmayan ,empati yapmayan şehitlerin kemiklerini sızlatmaz mı?Bir baba düşünün saçının bir teline dokunmaya kıyamadığı biricik evladını Babalar Günü'nde kara toprağın kara bağrına bırakıyor…O büyük acı karşısında taş olsa çatlar.Ama maalesef bazen o tabloyu görmezden gelenler oluyor.Onların bu duyarsızlığı canımızı çok acıtıyor.Bu gerçek her zaman var.Bu şehitler ve şehit babaları bunu hiç hak etmiyor.

Hepimizin şehitlere ve babalarına borcu var .Bu borç asla unutulmamalı.Bu borcu unutmamak için en azından empati yapalım.Babalar Günü'nde şehit Uzman Çavuş Onur Tiken, Ordu'nun Çatalpınar İlçesi'nden sonsuzluğa uğurlandı.Uğurlamada acılı baba Alaattin Tiken ,'Ah canım yavrum ,beni bırakıp nereye gidiyorsun,beni de götür canım oğlum' diyerek gözyaşı dökerken o acıyı hissetmeyen insan ,gerçekten insan mıdır?