Nefis mücadelesinde
yenik düşenler,
er ya da geç kaybediyor...
Elbette, insanın
kendini
aşması, öyle kolay değil...
Aile, çevre ve
toplumsal etkiler
var...
Nefsinin kurbanı
olanlar,
dünü çıkarları için
çabuk unutur...
Yani vefasızdırlar da...
Kimlerin kaybettiğini
söylemiştik...
İnsan, "nefsine hakim"
olunca;
toplumda da kabul görüyor...
Bugün yazarı bilinmeyen
öyküyü, "Yaratılanı Yaradandan ötürü
sevenlere" ithaf ediyorum...
* * *
Devrin birinde padişahın biri, Ramazan ayı geldiği vakit, ikindiden sonra akşama kadar davulcuların şenlik yapmalarını ve çalgılar çalmalarını emrederdi. Bununla hem günün çabuk geçmesini ve hem de açlığını
unutmak isterdi. Çünkü oruç onu ikindiden sonra
daha şiddetli etkiliyordu.
Yine bir Ramazan ayında padişah oruçtan fazla incinmemek için bu şekilde emretmişti. Bir gün böyle durumda
iken;
oradan kamil bir şeyh geçer. Bakar ki çalgılar çalıyor,
davullar vuruluyor, adeta kıyamet kopuyor. Kendi kendine, "Şu kötülüğü kaldırmalı ve padişahı da bu gafletten uyarmalıyım. Çünkü bu an iftar anıdır. Rahmet ve mağfiretin coştuğu bir zamandır. Bu zamanda böyle hareketler, Müslümanlara gerekmez" der.
Padişahın sarayına gider, çalgıları susturmak ve neşelerine son vermek ister. Padişah da onu o anda saraydan seyretmektedir. Hemen ihtiyarın yakalanmasını emreder. Adamı huzuruna çağırtır ve kendisine,
"Şu münasip olmayan işi niye yaptın"
diye sorar.
İhtiyar, padişahın gözlerinin içine bakarak,
"Bu iş kötü bir iştir. Biz kötü işleri kaldırmakla memuruz"
cevabını verir.
Padişah, "Benden hiç korkmadın mı?" diye
sorar.
İhtiyar, şöyle der:
"Senden bana gelecek olan şeye sabrederim. Nitekim Allah, Kur'an'da (sana gelen şeye sabret) buyurdu. Ben senden asla korkmam. Çünkü sen kulumun kulusun."
Padişah, bu sözler karşısında şaşkına döner. İhtiyarın aklını kaybetmiş olabileceğini söyler.
İhtiyar, "Hayır, ben aklımı kaybetmedim" der. "Hatta gerçekte o, kölemin kölesidir. Sen de kölemin kölesisin" Padişah, ihtiyarı dinlemektedir. İhtiyar devam eder:
"Birincisi; nefsi mağlup, kendisi galip olandır. İkincisi nefsi galip,
kendisi mağluptur. Ey padişah, söyle sen hangisisin?"
Cevap, "ikincisi"dir.
İhtiyar, "Gördün mü bak. Nefis kulumdur, sen de nefsin kulusun. Yani sen
kulumun kulu oldun" deyince, padişah yaptığı yanlışı anlar...
* * *
Bugününüz dünden daha iyi olsun. Sağlıklı ve huzurlu günler dileğiyle...
