n

n
n Atalar sözüdür; zevali gelen karınca kanatlanır, eceli gelen it de cami duvarına işermiş. Ve ilahi tecellidir; insanlar itlerden çok uzun yaşar. İtler ölür sahipleri kalır, itin hesabı da sahibinden sorulur.
n
n İt beslemek, iti mahalleliye havlatmak, yoldan geçenin paçasına saldırtmak keyifli olsa da hem gayriahlakidir hem de risklidir. İt ittir, bugün sen yal verirsin, komşuna ya da eski arkadaşına havlar, yarın bir başka it besleyici et verir bu sefer de döner sana hırlar, hırlamakla da kalmaz sana da dalar. Başkasının yal vermesine gerek de yok, alıştırdın ya beslemeye bir kere, yalını kısarsan da hırlar, başkasını ısırsın diye beslediğin it döner seni ısırır.
n
n Lafımız itlere değildir; dedik ya bir kere, “it ittir” diye, hem itin it olduğunu bileceğiz hem de ite laf söyleyeceğiz, olacak iş mi? Bizim lafımız ite yal verip mahalleliye havlatan, eşinin dostunun paçasına saldırtan sözde adamlaradır. Şantaja pabuç bırakan, höt diyene et veren, küfrü sineye çeken, namusuna emanet edilen tüyü bitmedik yetimlerin hakkını ya üç on paralık yakalığa ya da bir kuru sıkı tehdide peşkeş çekenleredir.
n
n Şerden korkup şirrete teslim olmak, komşusunu sokan yılana sessiz kalmak ve sonra da dönüp bir büyük davadan, halka hizmet ve Hakk’a kulluktan bahsetmek! Hadi canım siz de! Siz kim dava kim, siz kim inanç ve ideal adamı olmak kim, daha doğrusu ve kısacası siz kim adamlık kim?
n
n
n
n Karınca kanatlanmıştır çare yok zeval bulacaktır. İt uzun zamandan beri ve her geçen gün artan sayıda cami duvarına işemektedir, eceli yakındır... İster korkudan ister itinize güvenerek mahalleye kafa tutacağınızı sanmak gibi bir aptallığınızdan olsun, itinizi paçalarına saldırttığınız insanlar yaşayacak ve siz o insanlarla baş başa kalacaksınız! Yüzlerine bakacaksınız, aralarına karışacak ve hiçbir şey olmamış gibi gönül rahatlığıyla yaşamaya devam edeceksiniz, öyle mi? Halinizi düşünmek bile istemiyorum ama bir tavsiyede bulunacağım. Bestesi de güftesi de Kemani Serkis Efendi’ye ait olan hani şu “Kimselere etmem şikayet ağlarım ben halime/ Titrerim mücrim gibi baktıkça istikbalime/ Perde-i zulmet çekilmiş korkarım istikbalime/ Titrerim mücrim gibi baktıkça istikbalime” şarkısı var ya, onu şimdiden söylemeye başlayın. Belki içinizde hala adamlıktan bir ince damar kalmıştır ve o harekete geçer de sizi bu sonsuz utançtan kurtarır.
n