Bu yol nereye gidiyor?
Vedat Türkali’nin evine.
Yürüyorum…
Niye?
Geçmiş olsun demeye.
*/*/*
Bildiğiniz gibi Vedat Türkali, Samsunludur.
Kökçüoğlu Mahallesi’nde oturmuştur.
Asıl adı: Abdulkadir Pirhasan’dır.
Kendileri ile tanışıyor muyum?
Hayır!
Usta sanatçının adını ilk kez 1976 yılında duymuştum.
Hiç unutmam!
Polatlı’dan yeni gelmişim.
Kökçüoğlu Mahallesi’nde“Kara Murat”Dergisi arıyorum.
Yoksa “Tarkan” Dergisi miydi?
Tam da hatırlamıyorum.
Hatırladığım.
Yüreğimde sisli bir sabahtan kalma meftunluklar…
Buğulu aynalarda, gözümden harabe yüzüme düşmanlıklar!
Elimdeki “İnce Memet” romanını soluk soluğa okumalar…
O gün; yerler buz!
İnsanlar kaldırımlarda kıç üstü düşüyor!
Gazete bayiindeki abi yanındakine diyor ki:
“141. Basamak” bizim komşunun tiyatro eseri.
-Ha,(evini göstererek) burada otururdu. Şimdi İstanbul’da.
Adını da değiştirmiş bizim Pirhasan, Vedat Türkali yapmış.
Adının değiştirilmesi şaşırtıyor beni!
Pirhasanlıktan, Türkaliliğe geçmiş diyorum!
Ümmetle milleti-milletle ümmeti birbirine karıştırıyorum.
141. maddenin ne olduğunu bilmiyorum o yıllarda.
Öğreniyorum.
Bugün bile imzamın başında 141 rakamı vardır.
Soruyorlar neden diye?
Nüfus kütüğündeki sıra numaram diyorum.
Gülüyorlar.
Ağlayanlar varken ben gülemem diyorum.
Ömürsün diyorlar.
Avrupa Birliği’ne gireceğiz ya, imzamda adım soyadım okunsun diyorum.
Doğru diyorsun diyorlar.
Kalbimin ne dediğini ise kimse bilmiyor!
Bu maddeden yargılananlar da!
***
Vedat Türkali’nin” 141 Basamak” adlı Tiyatro eseri bir halk oyunudur.Mekanı apartman toplantısıdır. Acılı güldürü de olsa, kaba güldürü de olsa (fars) sahnelemek mümkündür…
Artık, 141. madde de kalmadı.142 de, 163 de.
Vesselam, şimdi yeni anayasa özlemleri var.
Eskiden de vardı…
Gelişmekte olan toplumun önünü açabilecek bir anayasa?
Kim istemez?
Gelişmiş bir toplum olmayı…
***
Vedat Türkali şimdi 96 yaşında.
Nice güzel sanat eserleri üretmiş.
Bir bakın ürettiklerine.
Romanlarına, senaryolarına, filmlerine, şiirlerine…
Mutlaka kendinizden bir şeyler bulacaksınızdır…
Ölümlü dünya; Vedat Türkali’yi yarın göremeyebiliriz de!
*/*/*
Evet, bu yol nereye gidiyor?
Vedat Türkali’nin evine.
Yürüyorum…
Niye?
Geçmiş olsun demeye!
