Yavuz hırsız...

Alemi kör, milleti

şaşı sananlar

atıp tutuyor...

Onları kendilerinden

başka dinleyen de

yok, itibar eden de...

Bu memlekette herkes,

geçmişte de bugün de

kimin ne yaptığını

iyi bilir...

Yani, kendilerini Sütten çıkmış ak kaşık

göstermek isteyenlerin

çabası boşuna...

Böyle tavırlarla sahtecilikleri sürdürmek yerine

Tövbe etmek

daha anlamlı değil mi?..

Uzatmayalım...

Anlayan anlamıştır...

Sizleri, Yavuz hırsız

öykümle

başbaşa bırakıyorum...

Kılıç Efendi, arastada mertlikleriyle tanınan

3 arkadaşla dükkan önünde

sabah sohbeti yapıyordu. Elektrikçi

Şimşek Ramazan, tuhafiyeci

Kurnaz Mümtaz ve ayakkabıcı Falçata

Şevket, Kılıç Efendi nin

dini sohbetlerinin müdavimiydi.

Asıl işi emlakçılık

olan Kılıç Efendi, arastanın

temiz kalpli 3 esnafı sayesinde

birçok beladan kurtulmuştu. Bir keresinde

bir evi, üç kişiye kiraladığında;

onu dayak yemekten

3 kafadar korumuştu. Onları,

emlakçı Şaban ın tezgahı diyerek

inandırmıştı. Oysa, Şaban ın

bu olaydan hiç haberi yoktu.

Kılıç Efendi, çayların yanında

kuru pasta ikram

etti. Bir yandan çaylar yudumlanırken,

diğer yandan da

Kılıç Efendi,

kendisi için

methiyeler düzüyordu. Kur an-ı Kerim den ayetler

okuyor. Hadislerle söylediklerini örtüştürmeye çalışıyordu.

Hayatında haram lokma yemediğini,

kimsenin namusunda ve parasında

gözü olmadığını anlatıyordu. Para onun için

adeta el kiriydi. İftira atmak ise,

büyük günahlar arasındaydı. Şimşek Ramazan,

Falçata Şevket ve Kurnaz Mümtaz,

her seferinde aynı şeyleri dinledikleri

halde

yine büyülenmiş gibi

Kılıç Efendi yi dinliyorlardı. Öğretmen Cevdet in

uzaktan Selamünaleyküm

deyişiyle kendilerine gelmişlerdi. Onu ısrarla konuk edip,

çay ısmarladılar. Cevdet Hoca, Kılıç Efendi yi hiç sevmezdi. Sahtekar olduğunu bilirdi. Arastanın üç mert esnafının

bu adamla ne işleri olabilirdi?

Kılıç Efendi, namus timsali kesilmişti. Hızını alamayıp,

Falçata Şevket e döndü,

Benim işimde benden daha namuslu biri var mı?

diye sordu. Falçata Nerede Kılıç abi diye cevap verdi. Cevdet Hoca,

Kılıç Efendi nin okulun parasını çaldığını

bayan öğretmenler hakkında dedikodu yaptığını,

zengin işadamlarına kurduğu

tuzakları hatırladı ve alaycı bir gülüşle Bana müsaade diyerek kalktı. Kılıç Efendi, bu kez Cevdet Hocanın arkasından attı tuttu. Üç arkadaş,

Dur Kılıç abi yanlışın var deyince,

laf değişti.

Çaylar tazelendi. Kılıç Efendi, dükkanının 50 metre ilerisinde

bulunan emlakçı Şaban a lafı getirdi. Üçkağıtçı adam

dedi. Hep onunla beni karıştırıyorlar.

O sırada, Şimşek Ramazan ın

lisede öğrenim gören kızı Fatma çıkageldi. Babasını dükkana çağırdı

okul harçlığı alacaktı. Başkalarının yanında babasından

para istemezdi. Şimşek Ramazan, dükkana girdiğinde,

Fatma, sert ifadelerle Baba, şu yavuz hırsızı dinlemekten bıkmadın mı? dedi.

Şimşek Ramazan şaşırdı. Yavuz hırsız da ne demek kızım. Onun adı Kılıç.

Baba dedi Fatma, Bütün ilçe, bu adamın

ne kadar namussuz olduğunu biliyor. Sen hala onunla oturuyorsun.

Şimşek Ramazan, kızını hiç böyle tepkili görmemişti. Ne alakası var şimdi. Sen, yavuz hırsız ne demek onu anlat

Fatma, Yavuz hırsız ın bir deyim olduğunu ve

kendileri suçlu oldukları halde,

suçlarını başkalarının üzerine atarak

onlara zarar vermeye kalkışanlar

için kullanıldığını söyledi. Onlar aynı zamanda kişiliksizdir diyerek,

dükkandan hızla çıktı. Şimşek Ramazan ın kafasından adeta kaynar sular boşalmıştı. Kızını hiç böyle tepkili görmemişti.

Yavuz hırsız diye söylene söylene Kılıç Efendi nin dükanının önüne gitti. Şok olmuş gibiydi. Nasıl olduysa ağzından Yavuz hırsız sözcükleri döküldü.

Falçata ile Kurnaz, bir şey anlamamıştı ama

Kılıç Efendi, bu deyimin anlamını biliyordu. Bana mı diyorsun diye hiddetlendi. Şimşek, hala kendinde değildi. Kılıç Efendi nin söylediklerini duymamıştı bile. Kılıç Efendi, Bana yavuz hırsız diyenin anasını, avradını... diye sayarken, Şimşek Ramazan, lakabı gibi

kafayı Kılıç Efendi ye

vurdu. Ne Falçata Şevket ne de Kurnaz Mümtaz

müdahale etti. Arastadakiler Kılıç Efendi nin

yine bir yanlış yaptığını anlamışlardı. Şimşek Ramazan,

ona vurduğuna göre, mutlaka önemli bir şey olmuştu.

Kılıç Efendi, yerden kalkmaya çalışırken,

Şimşek Ramazan ın ayakları altında

titriyordu. Korkağın biriydi zaten. Yerinden kalkamadı. Üç kafadar işyerlerine döndü. Şimşek Ramazan,

konudan hiçbir şey anlamayan

iki arkadaşına durumu anlattığında;

Falçata Şevket,

Kesecem lan bunu.

Homoseksüel yapacam iti

diyerek Kılıç Efendi nin dükkanına girdi.

Şimşek Ramazan ve Kurnaz Mümtaz

yetişmeseydi,

Falçata, onu dilim dilim ederdi. Kurnaz Mümtaz,

Buna değer mi? Bize güler elalem diyerek,

Falçata Şevket i bırakmadı.

Yavuz hırsız lakabı

arastada hızla yayılmıştı. Esnafın da hoşuna gitmişti.

Mahallenin çocukları,

Kılıç Efendi ye

Yavuz hırsız diye seslenip

kaçıyordu. Arastada adeta soytarıya dönmüştü. Çok geçmeden

ilçeyi terk etti.

Aylar geçmişti. Hiç kimse Yavuz hırsız ın nerede

olduğunu dahi merak etmiyordu. Onun adı

uğursuzluk getirir, diye anılmıyordu bile.

Günlerden bir gün

Falçata Şevket,

elindeki bir gazeteyle Kurnaz Mümtaz ın dükkanına geldi. Ona gazetenin 3. sayfasını gösterdi. Gazete, Sahte imam yakalandı diye manşet atmıştı.

Fotoğraftaki kişi, Kılıç Efendi den başkası değildi. Kendisini imam diye tanıtıp,

hayali bir cami için

sahte para makbuzu bastırmaya

kalkışınca yakalanmıştı.

Falçata, Kurnaz ve Şimşek

iki ay sonraya

duruşma günü verildiğini

öğrendi. O gün geldiğinde,

üçü İstanbul a gitti.

Kılıç Efendi; duruşmada hakime, dinden imandan

söz edip, Kur an-ı Kerim den

ayetler okuyor, hadislerle kendini savunmaya kalkışıyordu.

Hakim Mehmet Bey,

Sus be diye

Kılıç Efendi yi azarladı. Senin gibiler

yüzünden millet dininden, imanından

soğudu. Rezil adam. Allah korkusu yok mu sende

diye bağırınca;

Kılıç Efendi, ağlamaya başladı. Hakim Mehmet Beye

dualar etti. Hakim Mehmet Bey,

onun akli dengesinin yerinde olup olmadığının belirlenmesi için duruşmayı ileri bir tarihe erteledi.

Falçata Şevket, duruşma salonundan

çıkarken, Deliliğe vuruyor şerefsiz dediğinde;

Şimşek Ramazan, itiraz etti. Kızının o gün Yavuz hırsız deyimini

anlatırken; bu tiplerin ruh hastası olduklarını

da söylediğini hatırlatarak, hakimin doğru bir tespit yaptığını belirtti.

Üç arkadaş, deli-doluydu ama Hiç kimsenin tavuğuna kış

dememişlerdi. Kıt kanaat geçinmelerine

rağmen onurlarından taviz verecek hiçbir

işe bulaşmamışlardı.

Çağlayan Adliyesi nden çıkarken,

Bu deliyi nasıl dinledik diyerek,

gülmeye başladılar.

Daha sonra Eyüp Sultan Camii ne gidip,

hem vakit namazı kıldılar

hem de kendilerine

en büyük zenginlik olan

akıl sağlığını verdiği için Yaradan a

şükrettiler.

* * *