Hepimiz günlük hayatta birçok işle meşgul oluruz.İnsanı mutlu eden şey yaptığı işten memnun olmasıdır. Severek bir şeyi gönülden yapmasıdır. Para kazansa da yaptığı işi sevmeyen bir insanın mutlu olma şansı çok azdır. Bu nedenle yaptığımız işi severek daha başarılı ve mutlu oluruz. Herkesin kendince mutlu olacağı bir işi varsa toplumsal kalkınma ve refah kendiliğinden artar; çoğalır.
Çevremizde hiç durmadan çalışan işkolik zannetdiğimiz birçok insan vardır. Böyleleri sayesinde, toplumsal gelişme ivme kazanır. Biz onların yorulduğunu zannederiz. Severek çalıştıkları için yorulduklarının farkında bile değillerdir. Çünkü yaptıkları işin önemine inanan bu insanlar, faydalı bir iş gördüklerinin bilinciyle var gücüyle hareket ederler. Bir insana yeteri kadar para da verseniz aynı işi lüzumsuz olarak farklı zamanlarda yapmak zorunda bıraksanız para kazanmasına rağmen çalıştıramazsınız. Çünkü insan yaptığı işin faydalı olup olmadığına inanmalıdır.
Bütün başarılı işler, hem büyük düşünmenin hem de yaptığı işi sevmenin eseridir. Bir bahçıvan diktiği ağaçların meyve vereceğini düşünerek mutlu olur ve can sıkıntısını unutur. Meydana getirilen bir eser karşısında mutlu olmayan bir insana rastlayabilir misiniz? Bir öğretmen yaptığı işin mutluluğunu yaşar ve yorgunluğunu unutur. Her şey bir şeyi sevmekle başlar. Yaptığınız işi severek yaparsanız yüzünüzden gülücükler hiç eksik olmaz. Meslek seçerken yapacağımız işin kendi mizaç ve karakterimize uygun olup olmadığına bakmalıyız. İstemediğimiz bir işi yapmak, bizi yorar ve hayata karşı güçsüz kılar.
Toplumsal refah ve huzur, meslek seçiminde olduğu gibi, bir şeyi severek yapmamızdan geçer.
Ömer PAMUK
