Cadde, sokak, üst geçit, bulvar,
Park, bahçe ve okullarımız…
İsimleri,
Şan ve şerefleriyle
Şehitlerimizin aziz hatıralarıdır artık.
Onların isimleriyle
Anılıyor hepsi
Onların hatıralarıyla…
40 saniyelik
Bir haber olmanın ötesinde,
Toprağa ekilen
Özgürlüğümüz oldular
Oluyorlar da.
Geleceğimiz oluyorlar.
Çocuklarımız için
Milletin ve devletin
Bekası için ölüyorlar.
Ruhları şad olsun.
Onlar önden gidenlerdir.
Onlar ki, vatandır.
Yurttur, topraktır; gökyüzünü avuçlayan…
Kimi bir evin, bir tek oğlu
Kimi yeni evli
Kimi nişanlı, sözlü
Kimi gurbete yeni çıkmış ana kuzusu…
Boy boy fidan gibi ekilip
Coğrafyayı vatan yapmak için
Kök salıyorlar toprağa…
Hangi birinin hikayesine el uzatsak
Bir diğerine benziyor.
Onlar,
Elleri koynunda
Yavuklusunu
Yavrusunu bekleyen
Özlemdiler, hasrettiler.
Onlar,
Elleri nasırlaşmış ana ve babaların
Seccadelerinde gözyaşı
Avuçlarında duaydılar.
Onlar,
Yed-i Beyza'ydılar.
Onlar,
Bekleyenlerince;
Gidip de dönemeyenlerdi.
Rablerince,
Ölümsüzdüler
En büyük makama yolcuydular.
Yemen'e gidenden ne farkları vardı?
Galiçya'ya gidenden?
Viyana kapılarında şehit düşenden
Ne farkları vardı?
İstanbul surlarına hücum edenlerden…
Ulubatlı Hasan'dan
Seyyit Onbaşı'dan
Kafkas cephesinde vurulanlardan
Sarıkamış'ta donanlardan ne farkı vardı?
Çöl kumlarında 'Allah Birdir!' diyen Bilal (RA)diler
Savaş meydanında Ali (RA) ...
Onlar düşmana geçit vermeyen
Çanakkale'ydiler…
Sakarya'ydılar…
Ruhları şad olsun
Mekanları Cennet.
Güzel günlere uyanın
Sağlıcakla kalın.
