Samsunspor sezonun en iyi futbolunu oynadı.
Elazığspor'u adeta sahadan sildi.
Hele o ilk dakikalar neydi öyle, rakip alanda baskı, ikinci topları hemen alıp hücuma devam...
Gol biraz daha gecikse, belki de Elazığsporlu oyuncuların pestili çıkacaktı.
Bravo Besim Durmuş...
Üç gün önce liderle kora kor mücadele et bir puanı kopar, ardından ligin en formdaki takımına top gösterme...
Kolay iş değil.
Samsunspor, Alpay Özalan ve Engin İpekoğlu dönemlerinin aksine sahada ne yaptığını bilen bir havadaydı.
Bu iki hoca zamanında takım hücum mu yapsak, savunma mı yapsak kafası karışık bir oyun oynuyordu.
Artık takım istediğini biliyor, sahaya kazanmaya çıkıyor ve öyle oynuyor.
Tabiki hep kazanamaz, dünyada öyle bir takım yok ama 'Kazanmak istemeyen de kaybetmeye mahkumdur'...
Gaziantepspor maçını da kazanacağımız düşünülürse, 35 puan bizi ateş hattından iyice uzaklaştıracak.
Artık rakipler düşünsün...
Samsunspor gümbür gümbür oynuyor...
Daha üst sıraları da kendimizi ligde garantiye aldığımız zaman düşünebiliriz, şimdilik hayale gerek yok...
Chibuike ve Angan kadroda yoktu.
Onların artık bu takımda yerleri de yok...
İçimizdeki İrlandalılar mı desek, dost kazığı mı desek ne desek bilemiyorum...
Ayite biraz kendini toplamış gibi,
Enes her geçen maç üzerine koyuyor.
Samaras, büyük bir futbol zekası...
Yunan yıldız fiziksel anlamda hazır hale gelince, ayağına her topu aldığında 'acaba şimdi ne yapacak' diye bekliyoruz...
Sonuç; her teknik adam göreve geldiğinde 'Elimde sihirli değnek yok' der...
Besim Durmuş'un elinde sihirli değnek varmış, bravo hocam, bravo takım...