Diyarbakır'ın Çınar ilçesinde 1984 yılında dünyaya gelen Ebru Akıcı, Mayıs 2003'te, ailesinin kendisini yaşça büyük kuzeniyle evlenmeye zorlaması sonucu silahla intihara teşebbüs etti. Ağır yaralanan Akıcı, kentteki çeşitli hastanelerdeki tedavilerinin ardından Gülhane Askeri Tıp Akademisine (GATA) götürüldü. Omuriliği zedelenen ve tekerlekli sandalyeye mahkum olan Akıcı, burada yaklaşık bir yıl tedavi gördü. Akıcı, tedavisi devam ederken basketbol ile tanıştı. Ancak ailesi, bir kez daha hayatına müdahale ederek, kızlarının basketbol oynamasına izin vermedi. 7 yıl boyunca evine kapanan ve basketbol oynama hayali kuran Akıcı, ailesini güçlükle ikna ederek, spora başladı. Şuanda Kızıltepe Engelliler Gücü Basketbol Takımı'nda forma giyen Akıcı, başarılarından dolayı A Milli Takıma davet edildi.'Onunla evlenmek zorundasın'Hikayesini anlatan Akıcı, 2003 yılında, 19 yaşındayken ailesi tarafından istemediği biriyle evlendirilmeye çalışıldığını belirterek, 'Güneydoğu'da aşiretlerin oluşturduğu bir sitem var. Amcaoğlu ile evlendirmek diye bir şey var. Onunla evlenmek zorundasın. Bana bu tür baskılar yapılmaya başlanmıştı. Göç dönemiydi, şehirlere gittik, şehirler yabancı ve köylere de dönemiyorduk. Sonra köye döndüğümde amcaoğlu meselesi başladı. Bana 'evleneceksin' dediler. Ama ben onu ağabey gibi görüyordum. Bana baskı yaptılar. Ben istemediğim için intihar ettim. Ama şuan olsam yapmam. 19 yaşında daha çocuksunuz, düşünemiyorsunuz bazı şeyleri. Onlara bir ders vermek istedim ve bunu bedenimle yaptım. Ölmedim ama sakat kaldım. Ben 19 yaşına kadar ayaktaydım. 19 yaşımdan sonra silahlı yaralanma sonucu tekerlekli sandalyeye mahkum kaldım' dedi.'Boy aynasından bakamıyorum'İntihardan sonraki sürecin kendisi için çok zor olduğuna dikkat çeken Akıcı, 'Hem ayaklarınızı kaybediyorsunuz hem de karşı çıktığınız kişilerin arasına dönüyorsunuz. Bu benim için çok büyük bir sınavdı. Daha sonra aile tarafından dışlanmaya başlanıyorsunuz. Çünkü bütün erkeklerin hepsine karşı çıkmış bir kadınsınız. Babamla uzun soluklu bir küslük dönemimiz oldu. Ama sonrasında barıştık. Tabi benim için de onu affetmek çok zor oldu. Çünkü ayaklarımı kaybettim. 7 yıl boyunca eve kapandım. Kendimle barışmam çok kolay olmadı. Halen boy aynalarından kendime bakamıyorum' diye konuştu.'Kadınları temsil etmek istiyorum'2004 yılında GATA'da tedavi olurken basketbol ile tanıştığını aktaran Akıcı, 'Ayaklarımı kaybettikten sonra basketbol benim için kanat oldu. Şuan hayata tutunduğum için basketbol benim için bir amaç oldu. Basketbolu profesyonel olarak yapmak istiyorum. Hedefim Beşiktaş'ta oynamak. A Milli Takıma davet edildim. Milli takımda Kızıltepe'yi temsil edeceğim. Özellikle kadınları temsil etmek istiyorum. Burada bir sürü kadın var, ben bunları basketbola sürükleyemiyorum. Bu hem aile baskısından dolayı hem de 'bir sürü erkek arasında oynayamayız' diye bir ön yargıları var. Bunu da kırmak istiyorum. Birilerine hikayem ile öncü olabilirsem bu beni memnun edecek. Çünkü burada bir erk sistemi var ve kıramıyorlar' ifadelerini kullandı.'Ebru gurur kaynağımız'Kızıltepe Engelliler Gücü Basketbol Takımı oyucusu Alican Korhan ise Akıcı'ya takım olarak yürekten destek verdiklerini kaydetti. Korhan, 'Ebru bizim gurur kaynağımız. Ben 1-2 sene içerisinde Ebru'yu milli takımda kalıcı olarak oynamaya devam edecektir. Yolu açık olur inşallah' dedi.