Zonguldak'ın Kilimli ilçesine bağlı Çatalağzı beldesinde yaşayan 46 yaşındaki Hüseyin Çakar, 1992 yılında vatani görevini yapmak üzere askere gitti. İçerisinde Hüseyin Çakar ve asker arkadaşlarının da bulunduğu üç araçlık konvoy 1993 yılında bir operasyon dönüşü Ağrı-Muş sınırında saldırıya uğradı. Karayoluna roketatarlı yapılan saldırı nedeniyle kontrolden çıkan askeri araç yaklaşık 20 metreden şarampole yuvarlandı.Olayda Hüseyin Çakar ve bir arkadaşı ağır yaralanırken iki arkadaşı da şehit düştü. Kaldırıldığı hastanede yaşam mücadelesini kazanarak yeniden hayata tutunan güneydoğu gazisi, 24 yılın acısını ise unutamıyor.'Kulağım yapıştırma, bir gözüm görmüyor'Başında plastik protez, omzunda platin ile yaşayan Çakar, eğitim gören iki çocuğunun da geçimini sağlamaya çalışıyor. 24 yıl önce yaşadıklarını anlatırken duygu dolu anlar yaşayan Çakar şu ifadelere yer verdi:'1993 yılında Ağrı-Muş il sınırında gazi oldum. Evliyim. İki çocuğum var. Bugün 18 Mart Şehitler Günü. Şehitler Derneği çatısı altında buradayım. Yaşantımı bu şekilde devam ettiriyorum. O gün operasyondan dönüyorduk. Ağrı-Muş il sınırında şehirler arasında yolda ilerliyorduk. Roket atılması sonucu aracımızın da şarampole uçmasıyla beraber iki şehit verdik. Mekanları cennet olsun. İki ağır yaralı vardı. Ağır yaralılardan biri bendim. Bugün başımda plastik protez var. Omzumda platinler var. Kulağım yapıştırma, bir gözüm görmüyor. Diğer sorunlar da var ama buna da şükür ayaktayım. Bayrağımız yerinde, vatanımız yerinde. Bugün ben geleli 24 yıl oldu. Bütün şehitlerimize Allah'tan rahmet, geride kalanlara sabırlar diliyoruz.''Tadı güzel acısı başka'Şehit Aileleri Derneğine ait binanın günlük işlerini yapan Çakar, 'Derneğimiz 1997 yılında kuruldu. Bugüne kadar da 15 yıldır dernek çatısı altındayız. Kanun da bizi şehit aileleriyle aynı çatı altına koymuş. Bu da güzel olmuş. Evladıyız onların. Güzel de bir ailemiz var. Bugün için 200'ün üzerinde şehit ve gazi ailesi büyük bir aile. Tadı güzel ama acısı da bambaşka. Bugün biyolojik olarak annem babam var ama Zonguldak'ta 200'ün üzerinde annem babam var. Buraya geldiğim zaman psikolojik olarak rahatlıyorum. Ağrılarımdan da kurtuluyorum. Burası beni rehabilite ediyor' dedi.