Samsun'un İlkadım ilçesinde zamanında demircilerin yoğun olması nedeniyle "Demirciler Yokuşu" adı verilen caddede, artık son çekiç sesleri, İbrahim Germe'nin atölyesinde yankılanıyor.Germe, babasının ve dedesinin de demirci olduğunu, mesleğini dedesinin İsviçre'den getirttiği 160 kiloluk örs üzerinde sürdürdüğünü söyledi. "Rahmetli dedem bu örsü kucağına alıp taşırdı ama biz bir tarafını dahi kaldıramıyoruz." diyen Germe, kendisinden sonra caddede mesleği sürdürecek kimsenin olmamasından duyduğu üzüntüyü dile getirdi. KÖYLÜLERİN ISRARIYLA MESLEĞİ BIRAKMIYORUM On yaşından itibaren dedesinin yanında demirciliği öğrendiğini ve babasından sonra mesleği sürdürdüğünü ifade eden Germe, yıllar içinde yorulduğunu ancak köylülerin ısrarı yüzünden bırakmadığını belirtti. Amacının köylülere hizmet etmek olduğunu ifade eden Germe, "Dedem buradan mezarlığa gitti, babam buradan gitti, sıra bana geldi. Ben de gittikten sonra bu iş tamamen bitiyor." dedi. MESLEKTE ARTIK ÇIRAK YETİŞMİYOR Demircilik mesleğinde artık çırak yetişmediğine değinen Germe, "Meslekten anlamayan adamı ne yapacağım? Örsün üzerinde çekiç vur desem, çekici benim kafama vurur. Bundan sonra çırak yok artık. Yapabildiğim kadarıyla yapıyorum. Bundan sonra hazır iş olacak, marketlerde bile var kazma, balta. Onun için bu işin tadı kaçtı. Sanatkar yok, yetişmiyor da. Adam geldiği zaman ilk önce çekçi tutmayı bilmeden ne kadar maaş alacağını soruyor." ifadelerini kullandı. Eskiden Demirciler Yokuşu'nda onlarca demirci olduğunu, her yerden çekiç sesleri geldiğini anlatan Germe, şöyle konuştu: "O zamanlar bu arastada demirci sesleri yankılanırdı. Örsün kenarına çekiçle iki defa vurduğunda çırağı çağırırsın, üç defa vurduğunda ise kalfayı çağırırsın. Çırak ve kalfalar bu şifreli parolayı anlar ve gelirdi. Örsten çıkan sesler Büyük Cami'nin oradan duyulurdu, çünkü burada herkes demirciydi. Onun için bu arastanın adı Demirciler Yokuşu. Şimdi ise hırdavatçılar yokuşu oldu."