Semt pazarlarındaki alışverişlerde farklı bir iletişim gözlenir. Orada, zorunlu birlikteliğin hassas bir çizgisi olduğunu düşünmüşümdür hep.
Doktor, esnaf, şoför, işçi, avukat… Her alanda olamayan insanoğlu, farklı meslek gruplarıyla birbirine hizmeti üstlenmiş. İhtiyaçların olağanlaştırdığı bir çeşit iş bölümü, yapılacakların tamamını gerçekleştiremediğimiz yaşam zorunlu birlikteliği gerekli kılıyor.
Yaratılışımız, bireysel yaşamayı değil toplumsallığı destekliyor.
Yaşam, zorunlu birliktelik ile karşılıksız paylaşımların alanı.
İdeal yaşam ve mutluluğun reçetesi ise bu birliktelikleri, güzellikleri ve acıları ile paylaşarak yaşamak.
Çıkar amaçlı birliktelikler bir yana, karşılıksız beraberlikler de var hayatta.
Oyuncağıyla meşgul çocuğun arkadaş bulduğundaki mutluluğunu hissetmek kadar; evliliklerin temeli, çoluk çocuk sahibi ve geniş aileye uzanan yapılanmadaki sosyalleşmeyi görebilmek…
Maçlarda takımların seyircisiyle bütünleşen fotoğrafı…
Hep dile getirilmez mi, seyircisiz etkinliklerin insanlara keyif vermediği?
Yalnızlığın karşısındaki tüm fotoğraflar insanı mutlu ediyor.
Sıkıntıların panzehiri toplu yaşama mecburiyetimiz?
Geçmişte yoğun yaşandığı söylenen, geçerliliğini yine de yitirmeyen komşuluklardaki muhabbettir yalnızlığa açılan savaş. Yalnızlık gerçekten Allah a mahsus, bize değil.
Yaşadığımız problemlerin çözümünde en önemli dayanağı çevreden umarız.
Bunaldığımızda gözlerimiz arar dostlarımızı, sevdiklerimizi…
Hasta ziyaretleri de yalnızlığa açılan savaş değil mi?
Yalnızlığa isyandır böylesine insanî ve vicdanî bir görevi gerçekleştirmek.
Sorunların çözümünde başını kaldırmaya fırsat bulamayanların yanında olmanın topluma sosyolojik katkısı büyük.
19 Mayıs Üniversitesi’nde altı, Atakum Medical Park Hastanesi’nde üç yıl önce başlayan ilik nakilleri ve Samsun’un son yıllarda ağırladığı misafirlerini ara ara gündeme getiriyoruz. Çocuklarının sağlığı uğruna gurbet ilde konaklayan yüzlerce aileden tedavilerini tamamlayanlar evlerine dönerken, gidenlerin yerini başkaları alıyor. Şifasını arayanlarla Samsunluyu biraraya getiren projeyi çeşitli ortamlarda ve etkinliklerde tanıtmaya çalışıyoruz.
Birbirini tanımayan binlerce Samsunlu,“Aileleri Evde Ziyaret ve Kardeşlik Projesi”ile evlerde buluştu. Çorum, Adana, Gaziantep, Trabzon, Silopi, Kilis, Ağrı, Batman, Kars, Sinop, Bursa, Ordu, Amasya, Tokat ve bütün bir Türkiye’nin Samsunlu ile kucaklaşması…
Farklı coğrafi bölgelerdeki insanların dostluğu daha nasıl kazanılır bilemem.
Yarının neler getireceğini bilemediğimiz yaşam çizgisinde çağrımız sürüyor.
Yalnızlığa açılan savaşta yeni yüzlerle tanışmaya var mısınız?