Anneler Günü bütün anneler için özel bir gündür. Kendileri için özel olan böyle bir günde bütün anneler evlatlarını yanında, yakınında görmek ister. Evladının sesini duymak ,saçını okşamak, kokusunu cigerlerine çekmek her anneye, her anne adayına ayrı bir haz verir. Ama bazı anneler vardır ki onlar şehit anneleridir. Ne şehit evlatlarının sesini duyabilir ,nede saçını okşayabilir. Bir daha bunları yapamamak şehit annelerine büyük bir hüzün veriyor. Anneler günü şehit anneleri için tümden hüzün günü oluyor. Anneler gününde şehitliklere koşan şehit annelerinin bir yanı hep eksik kalıyor. Tadı ,tuzu kaçmış bir anneler günü şehitlikleri hüzünlendiriyor. Bir annenin şehitlikte bir mezar taşına evladım diye sarılması can acıtıyor, can yakıyor…

Anneler gününde bile gelmiyor şehit annelerinin cennet kokulu şehit evlatları. Çaresiz şehit anneleri şehitliklere, şehit evlatlarına koşuyor. Çok hüzün veriyor bu buluşmalar. Sen gelemedin ama ben geldim evladım, canım ,kuzum, paşam, cennet gülüşlüm diyen anneler hayatın gerçeği oluyor. Şehitlikte anneler günü kolay bir gün olmuyor. Evladım diye mezar taşlarına sarılan anneler büyük bedeller ödüyor. Şehit annesi olmanın ne demek olduğunu ,böyle günlerde çok daha net ortaya koyuyorlar. Ama hangi birimiz yaşanan bu gerçeklerin neresindeyiz. O anne annemiz olana kadar ne kadar farkındayız, ne kadar yanlarındayız. Annem şehit annesi olmasaydı ,ben ne kadar farkında olurdum? Şehitlikler ,anneler gününde şehit anneleriyle dolup taşarken şehit annelerinin acıları dinmiyor…Ama şehit anneleri acılarının artacağını bile bile şehitlikte olmak istiyor. Çünkü hiçbir anne evladını yalnız bırakmak istemiyor. Mezar taşlarına evladım diye sarılmak zorunda kalsalar da anneler gününde şehitlikte olmak istiyorlar. Allahın emrine kimse karşı gelmiyor. İsyan etmiyorlar ,şehit annelerin büyük bir sınavdan geçtiklerini düşünüyor. Şehit annesi olan annemde yıllardır o sınavda ter döküyor. Anneler gününde hiç aksatmadan şehitliğe şehit evladına yalnız kalmasın sesimi duysun diye koşuyor. Şehitler annelerinin sesini duyar mı bilinmez? Ama şehit anneleri evlatları ile konuşuyor…

Ne acıdır ki,şehit anneleri tarif edemediğimiz hüzünleri ve acıları yaşıyor. Her anneler gününde,her bayramda o hüzünler o acılar artarak yaşanır. Şehit annesi sadece sabreder. Başka çaresi de yoktur. Şehit annesi Bedriye Hamlı tam 26 yıldır o hüzünleri, o acıları yaşıyor. Her anneler gününde evladımın sıcaklığını duyarım,teninin kokusunu hissederim diye buz gibi mezar taşına sarılıyor…Diğer şehit anneleri de benzer şeyleri yapıyor. Evladının sıcak tenine dokunduğu günlerin hayali ile buz gibi bir mezar taşına sarılan annelerimizin önünde saygı ile eğiliyor ellerinden öpüyorum. Bütün annelerimizin anneler günü kutlu olsun.