Her türlü zorlukların üstesinden geleceksin.
Akıl almaz badireler atlatacaksın.
Bir sevindirip.
Bir üzeceksin.
Ama her şeyden önemlisi sonuna dek umut vereceksin.
Penaltılarla elveda diyeceksin.
Söylenecek tek şey var.
Kaderin böylesine yazıklar olsun.
İki sezon üst üste final oynayacaksın.
Hayalleri süsleyen Süper Lig’e bir türlü ulaşamayacaksın.
Olacak şey mi?
Oluyor işte.
Kim istemezdi ki Süper Lig’e çıkmayı.
Hep istedik.
Olmadı.
‘Play-Off’ta diğer Antalya takımı olan Alanyaspor’u gol yağmuruna tutup eleyeceksin.
Antalyaspor’a ise kaptıracaksın.
Çok final maçı seyrettim.
Hiç bu kadar umutlu değildim.
Sadece ben değil şüphesiz.
Binlerce taraftarımız İstanbul’daydı.
Her türlü çileye katlanarak takımlarına destek için oradaydı.
Boynu bükük dönmek zorunda kaldı.
Kısacası; ne yazabilecek bir şey bulabiliyorum.
Ne de düşünebiliyorum.
Bu yazıyı da Antalyasporluların çılgınca sevinçleri arasında yazdım.
İçim kan ağlayarak.
Kendimi toparlayıp içimdekileri ancak dökebilirim.
O da bu ortamda mümkün değil.
Gerek Haber Gazetesi’nde ve gerekse Haber AKS TV’deki Sporaksiyon programında duygularımı, İstanbul’da olup bitenleri, yaşadıklarımızı sizlerle paylaşacağım.
Bu acı içinde şimdilik benden bu kadar.
