Dün, İl Özel İdaresi Genel Sekreteri Aslan Karanfilin
acısını paylaşmak için Ladik ilçesinin Günkoru
köyündeydik...
Aslan Karanfilin 57 yaşında hayata veda eden
babası Necati Karanfil, uzun yıllar köyde
muhtarlık yapmıştı...
Cenaze bir hayli kalabalıktı...
Bu, hem Aslan Karanfilin
hem de babasının
ne kadar sevildiğinin
önemli bir göstergesiydi...
Herkes onun dürüstlüğünü ve çalışkanlığını
konuşurken, bir önemli
nokta daha dikkati çekmişti...
Aslan Karanfil, yüzlerce köy
yolunun program dahilinde asfaltlanmasında
etkili olan önemli isimlerden biriydi...
Ancak, köyünün yoluna daha dün
sabah asfalt yamalar yapılmıştı...
Köy merkezindeki yola
yeni taş dökülmüştü...
Dün cenazede, İl Genel Meclisinin
en tecrübeli üyelerinden CHPli İsmet Şahinle
sohbet ederken, bunu sordum...
Yanıtı netti: İsteseydi, köy yolu yapılırdı. İstemedi dedi...
Aslan Karanfil, İl Genel Meclisi üyelerine
bu talebini iletseydi, bu yol babasının muhtarlığı
döneminden kalan yol olmazdı...
Pırıl pırıl asfaltlanırdı...
Sanırım, cenazeye katılanların
çoğu da aynı fikirdeydi...
Aslan Karanfil, adil bir yönetici olarak, öncelikler
sırasına kendi köyünü koymamıştı...
Devlet adamlığı farkı bu işte...
Dün onun acısını paylaşan
kalabalık da bunun işareti...
Annesi 2 Temmuz 2005te
vefat etmişti...
Babasını da 2 Temmuz 2007de
kaybetti...
Üstelik ikisi de 57 yaşındaydı...
Takdir-i ilahi...
İyi ki Aslan Karanfili
tanımışız...
Babasına Allahtan rahmet,
kendisi ve ailesine başsağlığı diliyorum...