Hiç daha önce ''İşte bugün tam benim günüm!'' dediniz mi? Günün sizin gününüz olması için kriterlerinizi hiç düşündünüz mü? Aslına bakılacak olursa herkesin kendine ait gününün kriterleri farklı olabilir. Önemli olan güzel bir günü sahiplenmek yerine her günü sahiplenmektir. Çünkü biz her gün hayattan eksiliyoruz. Hayattan eksilirken her gün yeni bir şeyler öğreniyoruz. Öğrendiklerimiz ile yeni hedefler geliştiriyor ve harekete geçiyoruz. Her günün konuları farklı olsa da senaryo hep aynı ilerliyor. Çevremizde ki her şey o kadar hızlı ve kontrolsüz gelişiyor ki, bizler bu hız karşısında kendimizi unutuyoruz. Unutmsak dahi değişime ayak uydurmak adına değişiyoruz. E bu da kendimizi unutmamızın farklı bir boyutu... tüm bunlara tezat olarak hepimiz birbirimize tanıyalım ya da tanımayalım ''İyi günler'' diyoruz. Ne hoş bir dilek ancak keşke birazda bu dileğin farkında olsak!

Günümüzde kendimize vakit ayıracak zamanımız yokken, yapılan tüm yenilikler zamanın daha aktif kullanılmasını idda ediyor. Görünen o ki tüm bu yenilik ve modernlik çalışması içerisinde insan kendine hiç vakit ayıramıyor. O halde ters giden ancak bizimde o tersliği fark etmeyecek bir sistem içerisindeyiz. Sahte ihrtiyaçlar, endişeler, stres, koşuşturma, bir yerlere yetişme kaygısı derken bir bakıyoruz zaman geçiyor ve ömür nihayete eriyor. Çağımıza ayak uydurmak adına yaptığımız hareketlerin, çevrenin bize neler kazandırdığını ya da neler kaybettirdiğini tartacak kadar dahi vaktimiz olmuyor. Anlayamadan, sorgulayamadan bir günü geriye atıp yenisine başlamaya çalışıyoruz. Olağan bir şekilde diğer günü de bu mantıkta yok ediyoruz. Oysa olması gereken her şeyi anlayabilmek içi, hayatımızı anlayabilmek için uayndığımızda öncelikle günümüzün kendimize ait olduğunu fark etmek gerekir. Kendi günümüzün başladığının farkına vararak hareket etmek bir çok deneyimi içselleştirmek bizi öncelikle kendimile barıştıracaktır.

Güzel bir gün geçirmek için bu günü sahiplenmek önemli! Önemli olan soru şu; Attığım her adımda, yaptığım her işte, yürüdüğüm her adımda, yediğim yer yemikte, uyduğumda... Bu eylemleri yaparken kendime ve bu günüme ne katabilirim?