Efendim!
Hoş geldiniz.
Sefalar getirdiniz.
Tiyatronun efendisi, seyirci olduğu için 'efendim' diyorum.
Lütfen kabul buyurunuz.
Bugün bu sahnede son oyunumuzu oynuyoruz.
Zira bu sahne kapatıldı!
***
Bildiğiniz gibi efendim; İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra Almanlar, yıkılan şehirlerinde hastaneden, üniversiteden, kiliseden önce, on dört yılda, yüz yeni tiyatro binası yaptı.
Ve bugün gelişmiş ülke diye anılıyorlar.
Komşumuz Yunanistan, 'Karagöz'ümüze sahiplenerek 54 Karagöz sahnesi ile kendi seyircisinin karşısında…
Ya biz?
Geçmişimizde Harman yerinde tiyatro yaptık.
Ortaoyunu oynadık…
Mübarek Ramazan gecelerinde (Kadir gecesi hariç) Gölge Oyunu ile Karagöz'ü canlandırdık…
Çocuk oyunları ile hiç tiyatro görmemiş, köylere vardık.
Traktör römorkunun üstünde oynadık.
Tuluat Tiyatrosu ile sahneye kavuştuk.
Yetmedi Şehir Tiyatrolarına kavuşalım dedik.
Olmadı!
Oda Tiyatrosunu açtık.
Şu, bu nedenle kapattık.
Yerine, Değişim Sahnesi açtık.
Onu da kapattık.
Atatürk'ün başladığı yerde Gazi Sahnesi'ni açtık.
Oh ne güzel diyecekken; Gazi Sahnesi de kapatıldı.
Vay be!
***
Şüphesiz sanatta eleştiri, bilgilenmenin temelinden yükselir.
Işıksız, sahnesiz bilgilenme, eminim tiyatroda bizi Almanya ve Yunanistan'ın gerisine iter.
Yanlış anlamayın, 'Meddah'larımız gibi 'surçi lisan ettikse af ola' demiyorum.
Aksine kusurlar varsa konuşulmalı, tartışılmalı ve doğru sonuca varılmalı diyorum.
Çünkü Muhsin Ertuğrul Hocamız, 'Toplumda küçükler için okul ne ise büyükler için tiyatro odur. Eğer büyüklerin eğitimi unutulursa, küçükler de karanlığın etkisi altında geceye dönüşeceklerdir. Bu bakımdan tiyatro okul kadar, hastane kadar önemlidir…' demiştir.
Çok da doğru demiştir.
Bunun için tiyatro sahnelerini kapatmadan önce, daha iyi tiyatro binaları yapmak gereklidir.
Zira tiyatro sezonunda, tiyatro salonu kapatılmaz!
Tiyatro sahnelerinin kapanması, aydınlık ilerlemeyi yerinde saydırır.
Bu husus gelişmiş toplum yerine, gelişmekte olan toplum olarak sanat tarihine adını yazdırır.
NiallFerguson'un gelişmiş toplumların yükselmelerini sağlayan özellikleri pratikte uygulamak şarttır.
Velhasıl 'To be or not to be' insanımızın bilincinde olmalıdır…
***
Evet efendim!
Hoşgeldiniz.
Sefalar getirdiniz.
Tiyatronun efendisi seyirci olduğu için –efendim- diyorum.
Lütfen kabul buyurunuz.
Bugün bu sahnede son oyunumuzu oynuyoruz.
Zira, Gazi'nin başladığı yerde, Gazi Sahnesi kapatıldı.
Tekrar hoş geldiniz.
