Eğitim, insanın yetişmesinde ,toplumun kalkınmasında en vazgeçilmezdir. Eğitim önce ailede başlar;okulda devam eder, hayat boyu sürer. Öğrencileri bilgilendirmenin yanında, kişiliğinin oluşmasına da büyük katkı yapar.
Hayatta her şeye mola verilebilir,fakat eğitime mola vermek mümkün değildir. Çünkü bir zincirin sağlamlığı halkalarının gücü ve dayanıklılığı ile kaimdir. Eğitim bu yönüyle coşkuyla akan sular gibi debisi hep yüksek tutulmalıdır. Öğrenciler bizim varlık nedenimiz, göz bebeğimizdir. Onların eğitilmişliği, sağlıklı olmaları toplumumuzun gülen yüzü olacaktır. Bu yüzden eğitimi çok önemsemeliyiz. Bu konuda toplum olarak her türlü fedakarlığı yapmalıyız.
Ünlü psikolog William James başarının tarifini bir tek kelime ile yapması istendiğinde ,şöyle cevap vermiş:
Çok zor bir şey fakat madem ki ısrar ediyorsunuz söyleyeyim:Cesaret!...
Birçok yetenek,sadece azıcık bir cesaret eksikliği yüzünden heba olup gitmektedir. Geçen her gün, çekingenlikleri yüzünden ilk adımı atamayan silik insanları mezarına yollamaktadır.
Gençlerimizi yetiştirirken onları hayata karşı dayanıklı kılmalıyız. Bilgiyle ,ilimle yollarını aydınlatmalıyız.
Korku kimi zaman topuklarımıza kanat takar. Kimi zaman da ayaklarımızı yere çiviler.
Açılmamış kanatların büyüklüğü bilinmez.
Ufkumuzu, bakış açımızı geniş tutarak kartallar gibi yükseklerde uçmalıyız.Hayatımızda korkuya, pısırıklığa yer yoktur.Hele bu coğrafyada bağimsiz bir vatana sahip olmak korkusuzluğun harmanında yiğit olmaktan geçiyor.Okulların yarı yıl tatiline girdiği bu günlerde 18 milyon çocuğumuzu yetiştirirken onların umutlarını herdem taze tutmalıyız.
