Yoğun kar yağışı zaman zaman yaşamı yavaşlatan yer yer yaşamı durduran beyaz ve temiz bir örtüdür. Kar kimine göre de yaşamı tümden felç eden beyaz bir esarettir. Kar için çok şey söylemek mümkün. Kar aslında berekettir, kar güzelliktir. Şüphesiz kar en çok çocuklar için oyun ve neşe kaynağıdır. Kar yağdığında en çok çocuklar sevinir. Kartopu oynamak,kardan adam yapmak, karda kızak kaymak sadece çocuklar için değil büyükler içinde bulunmaz bir fırsat olur. Bu yüzden havalar soğuyup kar yağdığında; herkesin hissettiği ve beklentileri farklı şeylerdir.
Soğuk ve karlı havalarda Allah kimseyi yersiz yurtsuz, kimsesiz ve sahipsiz yapmasın. Eğer yiyecek ekmeğimiz, yakacak yakıtımız, sığınacak evimiz yoksa kar yağdığında yaşam hepimiz için bir felaket olabilir. Kar yağdığında tek dileğim kar kimse için felaket olmasın, hep birlikte karın tadını çıkaralım. Yoğun kar yağışı, elbette herkesi etkiliyor. Kar kabusa dönmesin istiyoruz, kabus kötü, acımasız. Annem 80 yaşında şehit annesi, camdan yağan kara bakıyor, sol kolu kırık ve alçıda, hafif sancıları var. Kolu kırılana kadar tek başına şehitliğe gidip gelebiliyordu. İki haftadır istediği için ben götürüyorum.Doğrusu cuma günleri mutlaka şehitliğe gitmek ,mavi gözlü paşasının mezarına dokunmak istiyor. En son şehitliğe gittiğimizde; hava çok soğuktu ,şehit mezarlarının üzerinde ise kar vardı. Şehit annesi Bedriye Hamlı, kim bilir kaç kez şehit evladının mezar taşını temizliyordu. Ama bu defa kolunun birisi kırık ve alçıda olduğu için mezar taşını temizlerken biraz zorlanıyordu. Ama kendi elleri ile şehit oğlu Astsubay İlhan Hamlı'nın mezarını hastayken bile kendi eliyle temizlemekten buruk bir mutluluk duyuyor ve şükrediyordu. Şehit evladı ile dertleşiyor 'Oğlum üşüyor musun? diyordu... Soğuk bir havada kar yağarken şehit evladının mezarı karla kaplanırken şehit annesi ne hisseder, siz ne hissedersiniz? Her yer beyaz örtü ile kaplanırken empati yapın. Şehit annelerini, evsizleri, kimsesizleri, fakirleri düşünün.
Nur içinde yatsın şehitlerimiz. Bu coğrafyada bizim için en büyük bedeli vatan evlatları ödüyor. Ama sadece onlar değil, anneleri, babaları, eşleri, çocukları, kardeşleri hepsi büyük bedeller ödüyor. Onların yaşadıkları bitmeyen büyük bir acı... Onlar normal yaşamlarının her yerinde şehit evlatlarıyla yaşıyor. Şehit annesi Bedriye Hamlı, oğluna bu yüzden yüreğindeki acısıyla ,hasretle diyor ki, 'Üşüyor musun?' Ve bu gün yine günlerden o gün ,her yer beyaz örtü altında şehitlikler de şehitler de kar esareti altında. Ve şehit annesi Bedriye Hamlı, şehit evladını mavi gözlü paşasını düşünüyor. 1992 yılının 18 Nisan'ından beri o büyük acıyla yaşıyor. Aklındaki o soru …'Oğlum üşüyor musun?' Canımızı acıtıyor, yüreğimizi kanatıyor. Tane tane düşen kar koca bir örtü olup, her yeri örtüyor. Ama onun yüreği hala yangın yeri. Biliyor musunuz, kar yağdığında şehit annesi ne hisseder?
