Allah ın yarattığı en değerli varlık insan,
ama insanın insana yaptığı
eziyeti ve zulmü; hayvanlar
birbirine yapmıyor...
Afraları tafralarıyla
insanı küçümseyerek
değersiz görenler,
o ihtişamlı
hayatın hiç bitmeyeceğini
sanıyor...
Ve ölüm akıllarına
hiç mi hiç gelmiyor...
Bugünkü anonim öykü,
insanı öteki ve beriki diye
sınıflandırarak, ayrımcılık
yapanlara gitsin!..
* * *
Kral, halkın yanına yanaşmasını istemezdi. Halktan biriyle
asla konuşmamıştı. Kir pas içinde vatandaşlar,
onu ancak uzaktan
görebilirdi. Askerler, böyle insanların
kralın yanına yaklaşmasına izin
vermezdi. Halk, kralın bu kibirli tavrına
öfkeliydi. Ancak, korkudan bu
duygularını açığa vuramıyorlardı.
Kibirli kral, şehir turuna çıkacağını söyleyince,
askerler şehirde önlem almıştı. Gezi güzergahında
tedbirler almışlardı.
Kralı uzun yıllar sonra görebilen halk sevinmişti. Bu iyiye işaretti. Ne var ki halkın bu sevinci kursağında kaldı.
Bir vatandaş, derdini anlatmak için
kralın yanına doğru koşarken,
kibirli kral, askerlere işaret ederek
o vatandaşı yakalattı. Atının üzerinde
bütün ihtişamıyla olanları seyreden kral,
Ben kralım. Asla bir köylüyle konuşmam dedi.
Kralın şehir turu devam ederken,
o kişi askerlerin arasından sıyrılıp
kralın yanına gitmek istedi. Askerler onu yine engelledi ama
adam diretiyordu.
Muhafız komutanı,
kralın yanına giderek,
Bu adam gitmiyor. Sizinle görüşmek istiyor
dediğinde,
kral hiddetlendi:
Nasıl gitmezmiş?
Komutan, krala adeta yalvarırcasına
Efendim, bu adamı burada öldürürsek
halk ayaklanır dese de
kral o sefille görüşmeyeceğini
söyledi.
Adam, direniyordu, askerler de. Bu manzarayı gören kral,
en sonunda
Gelsin bakalım dedi.
Kral, adamı dinleyebilmek için
attan eğildi. Ne istiyorsun diye sordu.
Görevimi yapmaya geldim dedi adam.
Kibirli kral şaşırmıştı. Neymiş senin görevin
diye bir kere daha sorduğunda
adam, Azrail olduğunu söyledi...
* * *
Bugününüz dünden daha iyi olsun. Sağlıklı ve huzurlu günler dileğiyle...
