Çocuğu güldüğünde mutlu olan.
Derdiyle dertlenen, sevinçleriyle sevinenler…
Hastanelerde anlatılmaz özverilerde bulunanlar…
O anneye ziyaretimizi bir türlü gerçekleştirememiştik.
Aylarca hastaneden çıkamayan, evi burnunda tüten anneden söz ediyorum.
Aile bütünlüğü paramparça, on sekiz ve üç yaşında iki çocuklu Vezirköprülü anne gibi hastaneleri birinci adres yapan anneler o kadar çok ki…
"Küçük oğlum Çınar'a 2016 Şubat ayında lösemi teşhisi kondu" diyordu.
İlik nakli gündeme gelmiş ve ağabeyin iliği tutmayınca telaşlanmışlar.
Türkiye'de 4500 çocuk ilik bekleyip, 250 bin ilik bağışçısı varken, Çınar'a aranan ilik çok şükür yurt dışından bulunmuş. Teşhisten yaklaşık bir yıl sonra tanımadıkları kişinin iliği nakledilmiş Çınar'a.
Nakil sonrası yüz yüze görüşmelerin yasaklandığı, çocuk ve annenin adeta tecrit edildikleri kritik dönemin takip edileceği süreç başlamış.
Bu sefer endişeli bekleyiş; "Acaba verilen ilik tutacak mı?"
Lösemiyle mücadele gerçekten kolay değil.
İliğin bulunması sevindirici, devamındaki günler sıkıntılı.
Her arayışımda "Yine hastanedeyiz, çıkamadık, yatıyoruz…" demiş.
"Çıkınca sizleri ararız" diye eklemişti anne.
Bizde "Her şeyin hayırlısı, geç olsun sağlık olsun" demiştik.
Nakil sonrası iki aylık sürecin bitiminde doktorların; "İlik uyum sağladı, artık misafirliğiniz bitti" dendiğinde sevinç yumağı olmuşlar. Tekrar aradığımda baktım ki evlerine dönmüşler.
Mutluydular, çünkü fırtınalı günler geride kalmıştı.
Evlerindeki bir kilim bir yastık, aile bütünlüğünün olması onlar için yeterliydi.
Geleceğe daha sıkı sarılma, umudu yeni bekleyişlere taşımanın heyecanı vardı annede.
Çınar'ın ilk görüşmemizdeki çekingenliği birkaç dakika da kaybolmuştu.
Hünerleri ve kendisine gelen oyuncaklar ortalıktaydı kısa sürede.
Bir düşüncemiz; lösemiyi yenen kahramanlara takacağımız madalyalar.
Görünen o ki "Lösemili Çınar'ın madalyası" da hazırlanacak.
Kısa ziyaretimiz enfeksiyona yol açmamak içindi.
Ailemiz bizi uğurlarken annesinin elini bırakmayan Çınar.
Açık davetini kapıda sesli yapıyordu.
"Bir daha gelir misiniz?"
"İnşallah" diyerek sözleştik.
Hayata Tutunan bir başka ailemiz.
Allah yollarını açık etsin.
