Günümüzün en önemli istihdam sorunlarından birisi de hiç şüphesiz ara mesleklerin yok olması. Sanayide veya inşaat alanında çok fazla değer gören meslekler var. Hatta öyle ki bu meslekler mühendislikten bile fazla kazandırıyor. Bir inşaat ustası günlük 3.000 TL yevmiye alırken inşaat mühendisinin maaşı 30.000 lira civarında.
Kaynakçılar 50-60.000 türk lirası kazanırken makine mühendisleri 30.000 liraya çalışmak zorunda kalıyor. Aslında bu durum her ile bir üniversite açmamızın sonuçlarından birisi. İnsanlar okuyarak bir yerlere gelmek istiyorlar fakat mezun olduktan sonra bunun öyle olmadığının farkına varıyorlar.
Yine yeni nesil ise az para almasına rağmen prestijli mesleklere yönelmek istiyor. Haliyle de bu gibi ara mesleklerde birçok açık kalıyor. Yalnız endişelenmeyin. Bu aslında sadece bizim sorunumuz değil. Amerika, Almanya, İsviçre vs. daha birçok ülkede aynı sorunlar yaşanıyor.
Çözüm Nerede Yatıyor?
Aslında çözüm toplumumuzun altında yatan algıyı değiştirmekten geçiyor. Bir doktor tabi ki çevresinden fazla ilgi görüyor veya bir mühendis fazla değer görüyor. Fakat neden bir kaynakçı veya elektrik teknisyeni gerekli prestiji göremiyor?
Bunun altında bazı mesleklerin fiziksel güçleriyle çalışmalarının etkisinin yattığını da görüyoruz. Örneğin sağlık alanında çalışan hasta bakıcılar yoğun bir tempoya sahipler. İşleri gereği fazla sorumluluk almaları gerekiyor fakat gerektiği saygıyı asla doktorlar kadar göremiyor.
Bunun sonucunda ise insanlar bu mesleklere yönelmek istemiyor ve bazı meslek gruplarında istihdam sorunu ortaya çıkıyor.
