Bu ülkede ciddi anlamda şehit acısı yaşanıyor.Bu acının hiçbir tarifinin olmadığını yaşayan birisi olarak ifade etmek istiyorum.Peki bizim içimizi yakan kavuran ,canımızı acıtan bu büyük acıyı anlayan var mı?Bu tarifsiz acıyı sadece aynı acıyı yaşayanlar mı anlıyor ki hain terör saldırıları karşısında hala tam anlamı ile bir ve beraber duramıyoruz…Bu acı, belki de bugün en çok şehit yakınlarının canını yakıyor,canı yanmayanlar ,canı birinci dereceden acımayanlar bu acıyı anlamayacaklar mı?Belki şu anda ,belki de yarın hain terör canı yanmayanlarında canını kalleşçe alçakça yakacak…

Kimin ne garantisi var.Bir ülkenin başkentinde bile terör kan akıtıp, can yakıyorsa içimizdeki terör odaklarını ,terör sevicilerini görmezden gelebilir miyiz?Eğer birileri diyorsa ki,' ben bu millete düşmanım,ben bu millete huzur vermeyeceğim' bunun cevabı verilmesin mi?İkiyüzlü barış söylemcileri daha ne kadar prim yapmaya devam edecekler?Ankara'daki bombalı hain saldırıda, askeri servis aracında ve çevresinde bulunan o insanlar kime ne yapmışlardı.28 cana alçakça kıymak ,61 canı da yaralamak bu kadar basit olabilir mi?Her şey planlanmış ,programlanmış ,Türkiye üzerine oyun kurulmuş.Bu oyunun aktörleri,bu oyunun yönetmenleri,bu oyunun seyircileri ve sponsorları, bu kadar mı insanlıktan yoksunlar hiç tanımadıkları insanları asker ,sivil,kadın erkek demeden katledebiliyorlar.Kim bu kadar meydanı boş buluyor.Bu yaşananların terör felaketi olmadığını kimse söyleyemez.Terör yapanlara sırtını dayayanların ve arka çıkanların olduğu bir ülkede huzur nasıl sağlanacak,şehitlerin kemikleri nasıl sızlamayacak? Neden şehitlerimizin katillerinin cenazeleri terör örgütüne malzeme yaptırılıyor. Nasıl oluyor da terör örgütü flamaları ,posterleri ile terörist cenazelerinde taziye çadırları kuruluyor.Terörist cenazelerine neden bir düzen ve sınırlama getirilmiyor? Bu ülkede teröristler ,nasıl oluyor da kendi şehitliklerini kurabiliyorlar?Bu soruların cevabı neden verilemiyor?Bu ülkenin neresinde olursa olsun terörün patlattığı her silah ,her bomba hepimizedir.Bunu böyle görmez, böyle bilmezsek terörün yaşattığı acıları sadece yaşayanlar bilir.Terörün şimdilik yanından geçtiği insanlar kendilerini güvende görme hatasına düşerse, bu bencillik bir gün gelir en büyük zararı onlara da verir.Biz terör acısını yaşamış ve yaşamakta olan insanlar ,'Bu acıyı yaşayan var mı?' diye sorarken başkaları da aynı acıyı yaşamasın istediğimiz için bu soruyu soruyoruz.Bu ülke artık şehit haberlerinin alınıp ,verilmediği bir ülke olsun istiyoruz.Bu acıyı anlayan teröre destek olmaz,terörün yanında durmaz,teröre arkasını dayamaz.

Umarım, artık birileri bu tarifsiz şehit acısını gerçekten anlar.Ve en önemlisi duracağı yerin kanlı terör örgütlerine cesaret verecek yer olmamasına dikkat eder.Teröre karşı birlik olmamak,olamamak canımızı yakıyor.Bu acıda payı olanlarla, payı olmayanların duracağı yer aynı olamaz..Bu herkesin tarafını belirlemesi gereken bir durumdur…